اندرزنامه ها مهمترین بخش ادبیات پهلوی هستند که به کلمات قصار، لطیفه ها و مجموعه ای از سفارشها و نصایح گفته می شوند. برخی از این اندرزهای پهلوی به صورت پرسش و پاسخ است ، مانند اندرزیادگار بزرگمهر، که اندرزنامه ای است به زبان فارسی میانه منسوب به بزرگمهر وزیر دانای انوشیروان. این متن شامل اندرزهای اخلاقی و دینی است و شرح برخی اصول و قواعد آیینی زردشت نیز در آن آمده است. به دلیل آنکه اندرزهای ایرانی در دوره اسلامی تاثیرگذار بوده اند؛ نویسندگان دوره اسلامی آنها را به زبان عربی ترجمه کرده اند «یادگار بزرگمهر» نیز در دوره اسلامی از اهمیت بسیاری برخوردار می گردد و بخشهایی از آن به زبان عربی در کتاب «جاویدان خرد» ابن مسکویه ترجمه و تلخیص شده است و سپس به فارسی راه یافته است. در این رساله متن فارسی میانه«یادگار بزرگمهر» بررسی و با متن عربی آن مقایسه می شود. هدف بررسی دقیق متن اندرزنامه و محتویات آن و تفاوت متن فارسی میانه و متن عربی است.