در این تحقیق وجود یک لایه پلاسمای همگن بر روی منعکس کننده های امواج الکترومغناطیسی سهموی و تاثیر آن بر توزیع انرژی بررسی می شود. ابتدا پلاسما را سرد و غیر برخوردی در نظر می گیریم و اثرات ضخامت لایه پلاسما، بزرگی کانون سهمی، فرکانس پلاسمایی و فرکانس موج فرودی را روی تئزیع انرژی روی محور تقارن سهمی و پهنای باند(با این معیار که شدت در آن به نصف کاهش می یابد) و خطای ناشی از کانونی شدن ماکزیمم شدت انرژی در کانون منعکس کننده سهموی را بررسی می کنیم. در مرحله بعدی با اعمال میدان مغناطیسی یک پلاسمای مغناطیده خواهیم داشت که در این مرحله اثرات ضخامت لایه پلاسما، بزرگی کانون سهمی، فرکانس پلاسمایی، فرکانس موج فرودی و فرکانس سیکلوترونی را روی محور تقارن سهمی و پهنای باند بررسی می کنیم. این مراحل را هنگامی که اشعه تابشی دارای قطبش های sوp باشند به طور مجزا بررسی می شوند. که نتایج به دست آمده بدین صورت هستند: با افزایش ضخامت لایه پلاسما ماکسیمم شدت انرژی کاهش یافت، پهنای باند افزایش یافت و خطای کانونی شدن نیز افزایش پیدا نمود. با افزایش بزرگی کانون سهمی آینه نمودار شدت انرژی بر حسب تغییرات کانون دارای یک بیشینه ماکسیمم شدت انرژی شد که در نمودار پهنای باند این بیشینه به کمینه تغییر یافت. با افزایش ضخامت فرکانس پلاسمایی ماکسیمم شدت انرژی کاهش یافت، پهنای باند افزایش یافت و خطای کانونی شدن نیز افزایش پیدا نمود. با افزایش فرکانس موج فرودی ماکسیمم شدت انرژی افزایش یافت، پهنای باند کاهش پیدا می کند و خطای کانونی شدن نیز کاهش می یابد.اما در مورد فرکانس سیکلوترونی در پلاسمای مغناطیده در هر دو قطبش با نتایج متفاوتی روبرو شدیم بدین صورت که با افزایش فرکانس سیکلوترونی ماکسیمم شدت انرژی در قطبش s افزایش پیدا می کند در صورتی که در قطبش p با افزایش فرکانس سیکلوترونی ماکزیمم شدت کاهش پیدا می کند. با افزایش فرکانس سیکلوترونی پهنای باند و خطای ناشی از کانونی شدن افزایش پیدا می کند.