پژوهش حاضر به منظور مقایسه خلاقیت میان دانش آموزان دختر ناشنوا و شنوا انجام شده است. روش پژوهش از نوع زمینه یابی است و هدف آن تعیین تفاوت دانش آموزان ناشنوا و شنوا در مولفه های (انعطاف پذیری، اصالت، سیالی و بسط) است. جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی دانش آموزان دختر 10 و 11 سال ناشنوا و شنوای شهر تهران در سال تحصیلی 91-1390 تشکیل دادند. برای انتخاب نمونه پژوهش از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی استفاده شد که در مجموع 60 دانش آموز ( 30 دانش آموز ناشنوا و 30 دانش آموز شنوا) انتخاب شد. جهت سنجش میزان خلاقیت آزمودنی ها از آزمون سنجش خلاقیت تورنس فرم a استفاده شد. جهت تحلیل داده ها از آزمون t برای دو نمونه مستقل استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد در مولفه های انعطاف پذیری و اصالت تفاوت معنادار بین دو گروه وجود دارد به این صورت که دانش آموزان ناشنوا در مولفه انعطاف پذیری و دانش آموزان شنوا در مولفه اصالت نسبت به گروه دیگر برتری دارند. در مولفه های بسط و سیالی تفاوت معنادار میان دو گروه شنوا و ناشنوا مشاهده نشد.