فرش دستباف ایران به عنوان ارزآورترین کالای صادراتی بعد از نفت ، بیشترین سهم را در صادرات غیر نفتی کشور دارد. فرش دستباف دارای ویژگی های خاص است از جمله اینکه فاسد شدنی نیست ضد بیکاری و ضد مهاجرت است و محیط زیست را آلوده نمی کند . بالاترین ارزش افزوده و کمترین ارزبری را در مقایسه با سایر مصنوعات دارد. مروری بر حجم و ارزش صادرات فرش کشور طی صد سال گذشته بیانگر آن است که صادرات فرش نوسانات زیادی داشته است. به خصوص چند سال اخیر که مشکلات ناشی تحریم ها هم باعث نگرانی تولید کنندگان و دست اندر کاران بازار فرش شده است. بدیهی است این امر متاثر از عوامل مختلفی است که از آن جمله می توان به سیاستهای تجاری کشور، سیاستهای کشورهای رقیب، شرایط نابرابر رقبا در بازارهای بین المللی، تغییردر سلایق جهانی و ... اشاره نمود . تحقیقات انجام شده در زمینه فرش دستباف ایران و بازاریابی آن نشان دهنده کاستی هایی از قبیل کمبود اطلاعات روزآمد درمورد خواسته و گرایش های مصرف کنندگان، فقدان برنامه ریزی استراتژیک برای صادرات فرش،کاهش کیفیت، ضعف تبلیغات، ضعف مدیریت و خلاء برنامه ریزی برای شناسایی سلایق کشورها و ملت های مختلف ، نبود آشنایی با بازارهای هدف و ضعف در مشارکت یا برپایی نمایشگاه های فرش دستباف می باشد . تبلیغات و بازاریابی در این رشته کماکان سنتی بوده و مناسب بازارهای جهانی نیست و این در حالی است که فرش دستباف ایران به دلیل آنکه از دیرباز مورد معامله قرار میگرفته نیازمند تبلیغاتی است که بتواند جایگاه رفیع آن را حفظ کند و تحقق این امر مستلزم هماهنگی درکلیه ابعاد تبلیغاتی، در نظر داشتن نیازها و حساسیت های مشتریان، توجه به تغییرات گروه های خریدار و کنترل رفتار رقبا و استفاده از شیوه های نوین مبادله میباشد در این تحقیق ضمن مروری بر جایگاه فرش دستباف در اقتصاد کشور، به بررسی میزان صادرات و رقابت باکشورهای رقیب و نیز سهم ایران در صادرات جهانی فرش دستباف نیز توجه می گردد.