چکیده هدف از پژوهش حاضر تبیین رابطه شیوه های فرزند پروری با سازگاری و انگیزش پیشرفت بوده است. جامعه آماری این پژوهش را دانش آموزان دبیرستانی شهر مرودشت تشکیل داده اندکه 200 نفر (100پسر و 100 دختر ) با استفاده از روش نمونه گیری خو شه ای انتخاب شدند . ابزار مورد استفاده دراین پژوهش شامل پرسش نامه شیوه های فرزند پروری بامریند، پرسشنامه سازگاری یسنها و سینگ و پرسشنامه انگیزش پیشرفت هلمریچ بود. یافته ها ی پژوهش حاضر نشا ن داد که بین شیوه فرزند پروری اقتداری وسازگاری همبستگی مثبت وجود دارد. بین شیوه فرزند پروری آزاد گذاری واستبدادی با انگیزه پیشرفت رابطه معکوس و معنا دار وجود دارد وبین شیوه فرزند پروری اقتداری وانگیزه پیشرفت رابطه مستقیم ومعناداروجود دارد. بین ساز گاری و انگیزه پیشرفت رابطه معکوس و معنا دار وجوددارد. شیوه اقتداری وآزاد گذاری می تواند انگیزه پیشرفت مثبت را پیش بینی کند. شیوه اقتداری قدرت پیش بینی مثبت ومعناداری برای سازگاری دارد. کلید واژه: شیوه فرزند پروری ،سازگاری، انگیزه پیشرفت