پروژه ی احداث تونل انرژی رضایی- عباسپور در شرق شهر مشهد، در بهمن ماه 1388 آغاز گردیده و طول تونل در این مسیر 1500متر می باشد. هدف از احداث آن علاوه بر آزاد شدن فضای سطح زمین برای سایر مقاصد ساختمانی و جلوگیری از ایجاد خرابی به هنگام ساخت و سازها، برقراری ارتباط بین دو پست موجود در منطقه و گرفتن انشعاب از این تونل جهت تأمین برق مناطق مسکونی و تجاری ناحیه است. نتایج حاصل از مطالعات ژئوتکنیکی و رفتارنگاری لرزه ای محل پروژه نشان می دهد که خاک های ریزدانه با حد خمیری کم قسمت عمده مسیر تونل را تشکیل می دهند که حاوی لنزهایی از خاک درشت دانه نیز می باشد. این مسئله نشانگر محیط رسوبی سیلابی در قسمت شرقی شهر مشهد است. پس از بررسی های لازم بر روی پروفیل تحت الارضی مسیر تونل در منطقه عمق مورد نظر جهت احداث تونل رضایی- عباسپور حدود 12 متری از سطح زمین تعیین گردید. با استناد به نتایج بدست آمده از آزمایشات و عدم حضور آب های زیرزمینی در حین اجرا، عمده-ترین مشکل در زمینه ی احداث تونل، وقوع ریزش در مصالح درشت دانه ی موجود در مسیر تونل است. بر اساس آزمایشات مکانیک خاک و محدودیت های اجرایی در حفاری و حمل مکانیزه، مقطع نهایی تونل به صورت نعل اسبی با دیواره های منحنی در نظر گرفته شده است. به دلیل پایین بودن سطح آب زیرزمینی و عدم وجود لایه های آب دار در مسیر، سیستم زهکشی تونل داخلی می باشد. پس از بررسی رفتار خاک و جابه جایی های صورت پذیرفته در تونل در جهات مختلف توسط نرم افزار plaxis 3d tunnel مشخص گردید که در تونل رضایی- عباسپور اغلب سقف تونل تمایل به نشست و کف تونل تمایل به بالا آمدگی دارد. همچنین رفتار نقاط مختلف بررسی شده بر روی تونل بیانگر این مطلب است که پس از حفاری هرقسمت از تونل در صورت عدم استفاده سریع از پوشش مناسب، رفتار خاک پرمخاطره بوده و از پایداری لازم برخوردار نمی-باشد.