هدف این تحقیق، بررسی رابطه میان رضایتمندی و رفتار شهروندی سازمانی بازیکنان لیگ برتر بسکتبال ایران بود که با روش تحقیق توصیفی- همبستگی و به صورت میدانی انجام شد. جامعه و نمونه تحقیق، شامل تمامی بازیکنان مرد 12 تیم لیگ برتر بسکتبال ایران بودند که پرسشنامه های دموگرافیک، مقیاس رضایتمندی ورزشکاران (چلادورای و ریمر، 1998) و پرسشنامه رفتار شهروندی سازمانی (پادساکوف و همکاران،1997) را تکمیل کردند. پس از اعمال نظر 12 نفر از اساتید مدیریت ورزشی کشور، ثبات درونی پرسشنامه رضایتمندی ورزشکاران و پرسشنامه رفتار شهروندی سازمانی روی30 آزمودنی ورزشکار با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب 93/0r= و 89/0r= برآورد شد. تحلیل داده ها با آزمون های کالموگراف- اسمیرنوف، ضریب همبستگی اسپیرمن و رگرسیون چند متغیره در سطح معنی داری 05/0? p نشان داد، که رابطه بالا و معنی داری میان رضایتمندی و رفتار شهروندی سازمانی وجود دارد (60/0r =). همچنین توان پیش بینی مولفه جوانمردی و رفتار یاری گرایانه (دو بُعد رفتار شهروندی سازمانی) از طریق دو مولفه رضایت از آموزش و تمرین و رضایت از عملکرد تیمی بیشتر از مولفه های دیگر رضایتمندی ورزشکار است (05/0? p)، در حالی که تنها مولفه رضایت از رفتار و تعامل مربی اثر معنی داری در پیش بینی مولفه رفتار مدنی داشت (05/0? p). اولویت بندی رضایتمندی ورزشکار نشان داد که رضایت ورزشکاران از رفتار و تعامل مربی بیشتر از سایر ابعاد است و رضایت از آموزش و تمرین، عملکرد فردی و عملکرد تیمی در اولویت های دیگر قرار داشتند. همچنین از میان ابعاد رفتار شهروندی سازمانی، بُعد رفتار یاری گرایانه در اولویت اول و بُعد رفتار مدنی و جوانمردی اولویت های دوم و سوم بودند. به طور کلی، رضایت ورزشکاران از مربی و تیم می تواند رفتار شهروندی سازمانی در تیم را ارتقاء دهد. بنابراین ویژگی های رفتاری و فنی مربیان باعث بهبود عملکرد تیم می شود و همچنین زمینه را برای بروز رفتار شهروندی سازمانی مهیا می کند.