در بیشتر کشورهای جهان شکل غالب برای دسترسی همگانی و خدمات الکترونیکی به ویژه در مناطق روستایی، ایجاد مراکز فناوری اطلاعات یا دفاترict است. در ایران نیز براساس «طرح تجهیز ده هزار مرکزict روستایی» مقرر شده است که در ده هزار روستای کشور مرکز فناوری اطلاعات ایجاد شود. اما با توجه به تجارب جهانی، برای اینکه این مراکز بتوانند در توسعه و خدمات رسانی روستایی نقش داشته باشند، لازم است شرایط موجود دفاترict از نظر نقاط قوت، نقاط ضعف، فرصت ها و تهدیدها مورد توجه قرار گیرد. بر همین اساس تحقیق حاضر با هدف تحلیل استراتژی توسعه ی دفاتر ict روستایی در استان سیستان و بلوچستان در چارچوب مدلswot، انجام شده است. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی- پیمایشی می-باشد. جامعه آماری شامل کلیه مدیران، کارشناسان و پیمانکاران شرکت مخابرات، پست و پست بانک مرتبط بادفاتر ict روستایی و روش نمونه گیری از نوع تصادفی ساده می باشد. حجم نمونه براساس جدول مورگان برای جامعه300 نفری، 169نفر برآورد شده است که تعداد19نسخه پرسشنامه به صورت ناقص برگشت داده شد بنابراین داده ها براساس 150نفر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته(با اقتباس از محمدقلی نیا و یعقوبی فرانی،1388) استفاده شده است این پرسشنامه دارای 40 سوال 6 گزینه ای که به صورت طیف لیکرت (از اصلاً تا خیلی زیاد) طراحی شده است. روایی پرسشنامه از نوع محتوایی و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ در وضعیت موجود 83/0 و وضعیت مطلوب90/0 برآورد شده است. برای تحلیل آماری داده ها در سطح توصیفی از رسم جداول و نمودار فراوانی، درصد، درصد تجمعی، میانگین، انحراف معیار و در سطح آمار استنباطی آزمون خی دو(مجذورکای) و آزمون کروسکال والیس و فریدمن استفاده شده است. یافته های پژوهش حاکی از آنست که دفاترict روستایی استان سیستان و بلوچستان در وضعیت موجود از شرایط مناسب و مطلوبی برخوردار نیستند و بین وضع موجود و مطلوب(از نظر نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهدیدها) شکاف و فاصله وجود دارد.