هدف از تحقیق بررسی تأثیر یک دوره تمرین در آب بر تعادل و حس وضعیت مفصل زانو درمردان سالمند بود. به این منظور و بر اساس فراخوان اعلام شده 55 نفر از افراد مراجعه کننده به استخر خصوصی شهر اهواز فرم های جمع آوری اطلاعات را که در بخش ضمیمه آمده است تکمیل نموده و بر اساس آن 30 نفر از مردان سالمند 70-60 سال بصورت تصادفی در دو گروه تجربی (n=15) و کنترل (n=15) قرار گرفتند.. قبل از شروع برنامه تمرین، نخست تعادل ایستا آزمودنی ها به وسیله تست لک لک و رومبرگ و تعادل پویا توسط تست t.g.u.gو تستsbet ثبت گردید و اندازه دور سینه و تعیین حس وضعیت مفصل زانو ازمودنیها در حالت حلقه باز(okc) وحلقه بسته (ckc) اندازه گیری شد. سپس آزمودنی های گروه تجربی به مدت 24 جلسه (8 هفته، 3 روز در هفته، 60 دقیقه) تمرینات آبی به روش ارائه شده را انجام دادند. از گروه کنترل خواسته شد که در طول دو ماه هیچ گونه فعالیت و تمرین اختصاصی نظیر تمرینات و پروتکل های آب، خشکی و فیزیوتراپی نداشته باشند. پس از انجام تمرینات آبی تعادل و حس وضعیت مفصل زانو مجدد در دو گروه اندازه گیری شد. برای اطمینان از توزیع نرمال داده ها از آزمون از اسمیرونف – کلموگروف استفاده شد. تفاوت بین گروه ها، قبل و بعد از 24 جلسه تمرینی با استفاده از آزمون طرح عاملی 2*2، با مقایسه نتایج پیش آزمون و پس آزمون در هر دو گروه ارزیابی گردید. برای انجام محاسبات آماری از نرم افزار spss(v19) استفاده شد. حداقل سطح معنی داری برای کلیه محاسبات آماری 05/0 در نظر گرفته شد. نتیجه انجام پروتکل مطرح شده طی 24 جلسه 60 دقیقه ای و در طول دو ماه بر آزمودنی های تحقیق در فرضیات 7و6و5و3و2و1 مربوط به مقایسه پیش آزمون و پس آزمون گروه تجربی و مقایسه پس آزمون های گروه تجربی و کنترل معنادار بوده اند ولی در فرضیات 8و4 مربوط به مقایسه پیش آزمون و پس آزمون گروه تجربی و مقایسه پس آزمون های گروه تجربی و کنترل معنادار نبوده اند. و این بدان معناست که پروتکل انجام شده تأثیر مثبت بر بهبوده دو شاخص اصلی تحقیق یعنی بر تعادل و حس وضعیت مفصل زانو درمردان سالمند تحت بررسی داشته است.