در این تحقیق ضمن معرفی روشهای ریسندگی گریز از مرکز و گریز از مرکز الکتریکی، به بررسی مکانیزم عمل و تفاوت آنها با روش متداول الکتروریسی پرداخته شد. پارامترهای اصلی در سیستم گریز از مرکز الکتریکی شناسایی و اثر هر یک بر قطر و فرایند تولید مشخص و تعیین گردید. محدوده ریسندگی در شرایط دستگاهی ثابت در سیستم گریز از مرکز الکتریکی وابسته به ولتاژ اعمالی، ویسکوزیته محلول و سرعت دورانی اعمالی می باشد. در این تحقیق محدوده تولید نانو الیاف بدون عیب مشخص گردید و یک رابطه تجربی برای پیش بینی بیشترین سرعت دورانی ممکن در هر غلظت و ولتاژ ارائه شده است. افزایش توان تولید در سیستم گریز از مرکز الکتریکی نسبت به الکتروریسی چشم گیر بوده و برای غلظت 13 درصد حدود دوازه مرتبه است. در سیستم الکتروریسی دبی محلول توسط پمپ کنترل می شود اما در روش گریز از مرکز الکتریکی مقدار دبی وابسته به عوامل دستگاهی و شرایط تولید است. در این تحقیق با مشخص نمودن عوامل موثر به بررسی تجربی و تئوری مقدار دبی پرداخته شد و روابط تئوری برای پیش بینی دبی ارائه گردید. توانمندی روش گریز از مرکز الکتریکی برای تولید نانو الیاف موازی بررسی شد و اثر عوامل موثر بر میزان آرایش توسط پردازش تصویر مورد بررسی قرار گرفت. در بخش پایانی ساختار نانو الیاف تولید شده به دو روش گریز از مرکز الکتریکی و الکتروریسی توسط پراش اشعه x بررسی گردید. بلورینگی و اندازه بلورهای الیاف تولید شده به روش الکتروریسی نسبت به روش گریز از مرکز الکتریکی بیشتر می باشد. در حالی که آرایش یافتگی در ساختار نانو الیاف تولید شده به روش گریز از مرکز الکتریکی نسبت به روش الکتروریسی افزایش می یابد. با افزایش سرعت دورانی در روش گریز از مرکزالکتریکی میزان آرایش یافتگی افزایش نشان می دهد.