توجه قدرت های بزرگ جهانی از سالیان دور به خاورمیانه مسائلی را پیرامون انگیزه های آنان از حضور در خاورمیانه؛ چگونگی تعامل آنان با یکدیگر و مهم تر از همه تأثیر حضور و اقدامات آنها در خاورمیانه بر یکی از مهمترین کشورهای منطقه یعنی ایران و نخبگان فکری و سیاسی آن بر می انگیزد و ما را به انجام مطالعه ای درباره مسائل مذکور ترغیب می کند. گمان بر این است که تمام این موضوعات با یکدیگر در ارتباطند و برهم تأثیر می گذارند و بازتاب این تأثیرات را میتوان در انگاره هایی که در هر یک از این کنشگران نسبت به دیگری شکل گرفته است جستجو کرد و این مسئله زمانی اهمیت خود را بهتر نشان می دهد که بدانیم، انگاره های کنشگران نسبت به یکدیگر مبنای رفتارهایی است که آنان نسبت به هم اتخاذ می کنند.و ما در این تحقیق با سنجش نگرش محققان و اندیشمندان ایرانی در زمینه روابط بین الملل و سیاست به بررسی وجود یکی از این انگاره ها در خصوص نقش آفرینی اروپا در خاورمیانه پرداخته ایم.