چکیده هورمون رشد ( gh) یکی از هورمون های آنابولیکی است که در رشد و بالیدگی دستگاه های مختلف بدن به ویژه در کودکان و نوجوانان نقش مهمی ایفا می کند. تحقیقات نشان می دهند یکی از محرک هایی که هورمون gh را تحت تأثیر قرار می دهد، فعالیت بدنی به ویژه فعالیت های هوازی است.بنابراین هدف از این پژوهش بررسی تأثیر 8 هفته تمرین تداومی و سپس 4 هفته بی تمرینی بر سطوح استراحتی هورمون رشد دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی بود. 30 نفر دانش آموز پسر 12-10در این تحقیق شرکت کردند که و بطور تصادفی به دو گروه 15 نفره کنترل و تجربی تفکیک شدند. آزمودنی های تجربی تمرینات تداومی 8 هفته ای( 24 جلسه ) را اجرا کردند سپس به مدت 4 هفته بی تمرینی داشتند، گروه کنترل در این مدت در هیچ برنامه ی تمرینی شرکت نکردند. نمونه ی خونی تمام آزمودنی ها، 48 ساعت قبل از شروع تمرین در حالت ناشتا، 48 ساعت پس از پروتکل تمرین تداومی و 48 ساعت پس از 4 هفته بی تمرینی برای ارزیابی gh گرفته شد. نتایج نشان داد که 8 هفته تمرین تداومی در گروه تجربی منجر به افزایش معنی دار هورمون رشد شده و همچنین درگروه کنترل تأثیر معنی داری مشاهده شد( 05/0p< ). بعلاوه مدت 4 هفته بی تمرینی منجر به کاهش هورمون رشد در هر دو گروه اما این اثر در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل بیشتر بود ( 05/0p< ). به نظر می رسد اجرای 8 هفته تمرینات تداومی می تواند محرکی بر ترشح ghدر پسران 12-10 ساله بشود حال آنکه 4 هفته بی تمرینی منجر به کاهش ترشح gh می شود. واژه های کلیدی تمرینات تداومی، بی تمرینی، دانش آموزان مقطع ابتدایی، هورمون رشد