هدف از این مطالعه برآورد تابع سرمایه گذاری q توبین در بین شرکت های بورس اوراق بهادار تهران می‏باشد. یکی از مهم ترین چالش هایی که یک بنگاه برای سرمایه گذاری با آن مواجه است مسئله تأمین مالی آن است. از آنجا که در عالم واقع بازار سرمایه کاملی وجود ندارد هزینه کسب منابع مالی خارجی و داخلی بنگاه با هم برابر نیست. از این رو است که مسئله اصطکاک مالی همواره در تصمیمات سرمایه گذاری مطرح است. نظریه q توبین از آنجا که به عنوان رابطی میان متغیرهای مالی و واقعی اقتصاد عمل می نماید، در حیطه سرمایه گذاری در شرایط ناقصی بازار سرمایه پرکاربرد است. در این مطالعه کوشیده ایم مدلی از سرمایه گذاری q توبین را برآورد نماییم که توسط هنسی و همکارانش (2007) از مدلی بهینه یابی شده و پویا در چارچوب نظریه q توبین بدست آمده است. این مدل سه نوع اصطکاک مالی قابل شناسایی برای بنگاه یعنی هزینه های محدب انتشار سهام، انباشت بدهی و قیدهای وثیقه ای را بررسی می کند. برآورد مدل سرمایه گذاری q توبین در این مطالعه به پیروی از مدل آنان و روی داده های تابلویی 19 شرکت بورسی ایران و در دوره ای 9 ساله انجام شده است. تخمین های مدل به دو روش gls و gmm انجام شده و نتایج مقایسه گردیده اند. نتیجه برآوردها حاکی از ارتباط مثبت و معنی دار q توبین و سرمایه گذاری بنگاه است. ضریب متغیر مربوط به قیدهای وثیقه ای طبق تئوری مثبت و معنی دار بوده و این در حالی است که ضریب متغیری که بیانگر اصطکاک مالی دیگر یعنی هزینه های محدب انتشار سهام است با وجود معنی دار بودن، علامت خلاف انتظار تئوری دارد.