زندگی به دور از حضور کودک، سرد و بی روح است؛ اما زندگی بدون ارتباط با دنیای کودکی بسی بی معنا و بی ریشه است. علاوه بر این خوانش کودکی، خواندن کتاب فطرت است؛ کتابی که همه ما با مطالعه آن جلوه های زیبای هستی کودکی خود را در خود می یابیم و نگاه ما به خودمان و انسان های اطراف و حتی محیط و فرهنگ تغییر خواهد کرد. در این پژوهش به موضوعاتی پرداخته می شود که چگونگی ارتباط با دنیای کودکی را نشان می دهد و امکان آشنایی با دو نوع ادبیات کودک را برای خوانندگان فراهم می سازد: الف) ادبیات در مفهوم کلی و عمومی که نوعی اثر علمی و ادبی با گرایش کودکان می باشد. ب) ادبیات در مفهوم خاص که نوعی بیان مناسب و خوب است و کودکان، خود نویسندگان این ادبیات هستند. همچنین این پژوهش در نظر دارد، متون ادبی و علمی تألیف شده برای کودکان و شرایط و اهمیّت آن ها را در رشد و بالندگی شخصیّت کودک مورد کنکاش قرار دهد.