یکی از شیوه های نوین مهار سازه های فولادی استفاده از مهاربندهای کمانش ناپذیر در سیستم جانبی این سازه ها می باشد که اخیراً مورد توجه قرار گرفته است. تحقیق حاضر به مطالعه رفتار مهاربندهای کمانش ناپذیر می پردازد؛ که در بخش اول این تحقیق، مقایسه ای بین پارامترهایی از قبیل جذب انرژی و جابجایی طبقات و حداکثر تنش ایجاد شده در سازه برای قاب های سه بعدی 3، 6، 9 و 12 طبقه دارای حالات مهاربندی قطری و k در قالب اعمال شتابنگاشت های زلزله های طبس و elcentro و loma prieta و انجام تحلیل تاریخچه زمانی انجام شده است و در بخش دوم نیز شکل پذیری مهاربندهای کمانش ناپذیر برای قاب های دو بعدی 3 ، 6 ، 9 و 12 طبقه با حالات قرارگیری مهاربندها بصورت های قطری، x، v معکوس و k با انجام تحلیل استاتیکی افزاینده غیرخطی تعیین شده است. تحقیقات اخیر بیانگر این واقعیت است که شکل پذیری مهاربندها به عوامل مختلفی بستگی دارد و تعیین دقیق این پارامتر مستلزم انجام پژوهش های گسترده می باشد. در این تحقیق تأثیر ارتفاع سازه و نوع مهاربندی بر شکل پذیری در نظر گرفته شده است. نتایج نشان می دهد که در قاب های دو بعدی، با افزایش ارتفاع سازه، شکل پذیری افزایش می یابد. همچنین حالت مهاربندی v معکوس، در تمامی حالات بیش ترین مقدار شکل پذیری را دارا می باشد و پس از آن به ترتیب حالات مهاربندی x و k و قطری قرار می گیرند. به جز سازه 3 طبقه که در آن مقدار شکل پذیری در حالت مهاربندی قطری اندکی از مقدار شکل پذیری در حالت k بیش تر می باشد. در قاب های سه بعدی، حداکثر تنش ایجاد شده در سازه و جابجایی طبقات در حالت مهاربندی k، بیش تر از حداکثر تنش ایجاد شده و جابجایی طبقات در حالت مهاربندی قطری می باشد.