چکیده هدف از این تحقیق بررسی تأثیرات گذار جمعیتی بر نوسانات جمعیت فعال است. در این پژوهش از روش مطالعه اسنادی استفاده شده و آمارهای موجود مورد تحلیل ثانوی قرار گرفته است. گذار جمعیتی به مرحله ای اطلاق می شود که از سطح بالای مرگ و میر و باروری به سطح پایین در هر دو آن ها می رسد. در اثر پدیده گذار جمعیتی ساختار سنی جمعیت دچار تغییراتی می شود ، بدین ترتیب که از حالتی کاملاً جوان به حالتی کاملاً سالخورده تغییر می کند. این روند دگرگونی های عمده ای در شاخص های جمعیتی پدید آورده و به ضرورت آن می بایستی در جنبه های مختلف برنامه ریزی ها تجدید نظرهایی صورت گیرد. یکی از اثرات گذار جمعیتی بر روی تعداد و نسبت جمعیت فعال است . فرضیه تحقیق این است که ساختار سنی کشور روی نوسانات جمعیت فعال تأثیر گذار است. بر اساس داده های موجود شاخص جوانی جمعیت از 17/42 درصد در سال 1335 به 45/45 درصد در سال 1365 رسیده است و در سال 1375 برای اولین بار به زیر 40 درصد رسید(51/39)، درسال 1385 به رقم 1/25درصد رسیده است. نسب وابستگی از 71/85 درصد در سال 1335 به 22/94 درصد در سال 1365رسیده است و در سال های 1375 و 1385 نیز به 09/78 و 4/43 درصد رسیده است. نرخ مشارکت سال های 1385 تا 1389 نیز به ترتیب 4/40 ، 8/36، 0/38، 9/38 و 3/38 درصد می باشد. طبق بررسی های انجام شده هرچند رابطه معنی داری بین جمعیت فعال اقتصادی با نسبت بستگی وجود ندارد ولی رابطه ای معنی داری بین جمعیت فعال و نرخ بیکاری وجود دارد. کلید واژه: گذار جمعیتی ، انتقال سنی ، پنجره جمعیتی ، جوانی جمعیت، نسبت وابستگی و جمعیت فعال اقتصادی?