در فصل اول پایان نامه به تعاریف و قضایای مورد نیاز در سراسر پایان نامه پرداخته ایم. در فصل دوم تعدادی از قضایای موجود پوچی گراف را برای گراف های تک دور و گراف هایی با تعداد یال کم اورده و رابطه پوچی و ساختار گراف را اشاره کرده ایم. در فصل سوم تعداد زیادی از قضایای موجود در رابطه با شاخص استرادا را بیان کرده ایم. در فصل آخر با استفاده از پوچی گراف کرانهایی برای شاخص استرادا تخمین و نیز کران هایی برای استرادای دندریمر ها بدست اوردهایم. در بخش پایانی از فصل اخر تعداد 2و 3و 4و 5و 6و 7و 8 -مسیرها را بدست اورده با استفاده از ان تعداد 3 و 4و2-راس های مستقل و نیز یال های مستقل را محاسبه کرده ایم.

گردشگری به عنوان یک فعالیت جامع و کلی می تواند به وسیله برنامه ریزی مدون که به سوی اهداف اصلی و مشخص نشانه گرفته شده است، موجبات بهبود شرایط را در منطقه مقصد فراهم آورد. دست اندر کاران برنامه ریزی و توسعه گردشگری، بایستی با توجه به شرایط هر مقصد، نسبت به توسعه گونه ای از گردشگری که بیشترین تناسب را با ویژگیهای آن مقصد دارا است تلاش نمایند. منطقه سامان که در مراحل اولیه چرخه حیات مقاصد گردشگری قرار دارد به عنوان مطالعه موردی این پژوهش خواهد بود. این پژوهش در صدد انتخاب الگوی مناسب برنامه ریزی به منظور توسعه گردشگری سامان می باشد. بدین منظور و با توجه به عوامل تبیین کننده ی 3 رویکرد از رویکردهای برنامه ریزی توسعه گردشگری شامل برنامه ریزی زیست محیطی، برنامه ریزی جامعه محور و برنامه ریزی استراتژیک، پرسشنامه ای متشکل از 28 عامل بر اساس نظر استادان و ادبیات تحقیق تنظیم شده، سپس پرسشنامه مذکور در اختیار 88 نفر از صاحب نظران دو حوزه دانشگاهی و مدیریت دولتی که نسبت به منطقه مورد مطالعه شناخت داشتند قرار گرفت و از آنان خواسته شد که شدت تاثیر گذاری هر یک از این عوامل در زمینه برنامه ریزی توسعه گردشگری مقصد را با دادن عددی بین 1 تا 5 مشخص نمایند. در نهایت میانگین پاسخ های داده شده به مجموع سوالات هر رویکرد مشخص گردید و نتیجه گیری انجام شد. یافته ها نشان می دهد که در جهت توسعه گردشگری در این منطقه به ترتیب رویکردهای برنامه ریزی زیست محیطی، رویکرد برنامه ریزی استراتژیک و رویکرد برنامه ریزی جامعه محور در نظر صاحبنظران و تصمیم گیران از اولویت بالاتری برخوردار هستند.

همراه با رشد فزاینده ی طبیعت گردی و اکوتوریسم در جهان اشکال آن نیز از تنوع بالایی برخوردار گردیده است. در این میان پرنده نگری محبوبیت روزافزونی پیدا کرده است. این در حالی است که ظرفیت های مناسبی از آن در ایران به دلیل تنوع غنی زیستگاهی وجود دارد. هدف این تحقیق شناخت عوامل موثر بر جذب گردشگران پرنده نگر از طریق عناصر آمیخته بازاریابی است. تالاب بین المللی میانکاله با دارابودن حدود 288 پرنده ی بومی و بیش از 500 هزار پرنده ی مهاجر به عنوان یکی از بهترین زیستگاه های پرندگان ایران به حساب می آید که هرساله تعداد بسیاری از علاقمندان پرنده نگری را به سوی خود جذب می کند؛ از این رو به عنوان قلمرو مکانی این تحقیق انتخاب شده است. جامعه ی آماری مورد بررسی را گردشگران پرنده نگر تالاب میانکاله تشکیل داده اند، همچنین با تعدادی از کارشناسان و خبرگان پرنده نگری مصاحبه صورت گرفته است. پژوهش از نظر هدف کاربردی و بر مبنای راهبرد پژوهش، از نوع توصیفی- پیمایشی بوده و از ابزار اندازه گیری مصاحبه و پرسشنامه برای سنجش داده ها استفاده شده است. با استفاده از نرم افزار spss 16.0 و آزمون فرض آماری میانگین یک جامعه (آزمون t)، تاثیر هر یک از عناصر آمیخته بازاریابی در جذب گردشگران پرنده نگر مورد سنجش قرار گرفت. در آخر نیز با استفاده از آزمون فریدمن عناصر اولویت بندی گردید. نتایج این پژوهش نشان داد که تمام عناصر آمیخته بازاریابی در جذب گردشگران پرنده نگر تاثیر مثبت و معنی داری دارند.

به باور کارشناسان و دست اندرکاران امر گردشگری، توسعه گردشگری به طور عام بیش از هر چیز در گرو توسعه منابع انسانی از طریق مشارکت و اعتماد اجتماعی امکان پذیر است؛ به عبارت دیگر، توسعه منابع انسانی در توسعه مشارکت آحاد مردم از هر قشری، عامل کلیدی و پیش شرط ضروری برای دستیابی به توسعه پایدار گردشگری است. هدف از این پژوهش، بررسی و شناخت عوامل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی موثر بر میزان مشارکت جامعه محلی در فرایند برنامه ریزی توسعه گردشگری و همچنین مقایسه تطبیقی دیدگاههای دو جامعه آماری در مورد روش، نقش و موانع (محدودیت های) مشارکت در فرایند توسعه گردشگری می باشد. مطالعه موردی، روستای ابیانه در استان اصفهان می باشد و نمونه آماری شامل دو گروه سرپرستان خانوار (100 نفر) و نخبگان (12 نفر) می باشد. در این پژوهش شاخص اقتصادی شامل شغل و میزان درآمد؛ شاخص اجتماعی شامل: بررسی میزان اعتماد اجتماعی و نهادی و در نهایت شاخص فرهنگی شامل: تحصیلات و میزان استفاده از رسانه های گروهی می باشد. نتایج تحقیق پس از بررسی اولیه وضعیت مشارکت و میزان اعتماد نهادی و اجتماعی، حاکی است که در بین شاخص های اقتصادی، فقط شغل و در بین شاخص اجتماعی، اعتماد نهادی با میزان مشارکت ارتباط دارد. همچنین در مقایسه تطبیقی دیدگاهها، شباهت های فراوانی در مورد روش، نقش و موانع مشارکت بین دو نمونه آماری یافت شد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و همچنین از نظر استراتژی تحقیق، توصیفی از نوع پیمایشی است که با تکنیک پرسشنامه انجام شده است. در یک نتیجه گیری کلی پیشنهاد می شود که با توجه به تأثیر اعتماد نهادی با میزان مشارکت در فرایند برنامه ریزی توسعه گردشگری روستایی در میان مردم روستا، سرمایه گذاری بیشتری برای تقویت و گسترش روابط متقابل صورت گیرد.

چکیده ارزیابی توان اکولوژیک به عنوان پایه و اساس آمایش، برای کشورهایی که درصدد دستیابی به توسعه ی پایدار هستند اجتناب ناپذیر خواهد بود. در این پژوهش هدف، تعیین مناسب ترین مکان ها، جهت اکوتوریسم(متمرکز و گسترده) است. بنابراین ارزیابی توان اکولوژیک منطقه گیان(شهرستان نهاوند) به منظور برنامه ریزی گردشگری پایدار با استفاده از مدل اکولوژیکی اکوتوریسم برای ایران انجام شد. درگام نخست، شناسایی منابع اکولوژیکی منجر به تهیه نقشه های منابع شد، سپس با تجزیه و تحلیل و جمع بندی داده ها با بهره گیری از سامانه اطلاعات جغرافیایی(gis)، نقشه زون های مناسب برای اکوتوریسم حاصل شد. منطقه دارای زون تفرجی متمرکز طبقه دو و تفرج گسترده طبقه یک و دو می باشد. برای ارزیابی توان اکولوژیک منطقه گیان، پارامترهای شیب، سنگ، جهت جغرافیایی، پوشش گیاهی و اقلیم مورد مطالعه قرار گرفته است. در ادامه نیز به منظور اولویت بندی ابعاد گردشگری پایدار از دیدگاه گردشگران و ارائه راهکارهایی در جهت توسعه گردشگری منطقه ، تعداد 140 پرسشنامه به طور تصادفی بین گردشگران سراب گیان توزیع گردید و نتایج حاصل از آن با نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شد. با توجه به دیدگاه گردشگران، از بین ابعاد گردشگری پایدار، بعد اجتماعی- فرهنگی اولویت اول و بعد از آن به ترتیب بعد اکولوژیکی و اقتصادی اولویت های دوم و سوم را دارند.

به منظور اجتناب از پیامدهای نامطلوب گردشگری، توسعه آن باید اندیشیده شده باشد. یکی از اولین اقدامات جهت حصول به این مهم، شناسایی مکان های مناسب برای توسعه گردشگری و برنامه ریزی زمین است که در نهایت به الگوی بهینه توسعه مقصد گردشگری منجر خواهد شد. شهرستان تالش به دلیل برخورداری از جاذبه های کم نظیر طبیعی همچون کوهستان، جنگل های انبوه، رودخانه، روستاهای ییلاقی-تاریخی، آبشارها، چشمه های طبیعی و همچنین سواحل زیبای دریای خزر، از منظر اکوتوریسم دارای پتانسیل های بسیار مناسبی است؛ اما متأسفانه عدم مدیریت صحیح گردشگری و توسعه ناپایدار آن، با روندی فزاینده منجر به نابودی این منابع منحصر به فرد گردیده است. لذا در این پژوهش با هدف شناسایی و اولویت بندی پهنه های مستعد توسعه اکوتوریسم بر آن شدیم تا با شناسایی بهترین مکان ها برای توسعه گردشگری، ضمن حفاظت از این منابع ارزشمند، به ارائه راهکارهایی جهت توسعه پایدار گردشگری در شهرستان تالش بپردازیم. بدین منظور با توجه به ابعاد توسعه پایدار (زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی ـ فرهنگی)، در مرحله اول این تحقیق با بهره گیری از ابزار gis و با استفاده از مدل اکولوژیکی اکوتوریسم و با در نظر گرفتن ابعاد زیست محیطی، پهنه های مستعد توسعه اکوتوریسم متمرکز و گسترده شناسایی شدند. یافته ها حاکی از آن است که 279 کیلومتر مربع از اراضی شهرستان، مستعد توسعه اکوتوریسم متمرکز طبقه 1، 127 کیلومتر مربع، مستعد توسعه اکوتوریسم متمرکز طبقه 2، 658 کیلومتر مربع، مستعد اکوتوریسم گسترده طبقه 1 و 883 کیلومتر مربع، مستعد اکوتوریسم گسترده طبقه 2 می باشند. همچنین بخش مرکزی شهرستان تالش، بیشترین سهم از پهنه های مستعد توسعه اکوتوریسم متمرکز و گسترده را به خود اختصاص داد. سپس در مرحله دوم، جهت تکمیل یافته های حاصل از مدل اکولوژیکی اکوتوریسم، با به کار گیری سامانه اطلاعات جغرافیایی (gis) و فرایند تحلیل سلسله مراتبی (ahp)، پهنه های مناسب توسعه اکوتوریسم در شهرستان تالش، با در نظر گرفتن ابعاد اقتصادی و اجتماعی ـ فرهنگی به ترتیب اولویت مشخص شدند. بر اساس یافته های پژوهش حاضر، بخش مرکزی با برخورداری از مساحت 554 کیلومتر مربع از مجموع پهنه های با درجه بسیار مناسب و مناسب، اولویت اول را جهت برنامه ریزی توسعه گردشگری به خود اختصاص داده است و پس از آن به ترتیب بخش های کرگانرود، اسالم و حویق در اولویت های بعدی قرار دارند. در نهایت بخش مرکزی هم از نظر بعد زیست محیطی و هم اقتصادی و اجتماعی – فرهنگی به عنوان اولویت اول برای برنامه ریزی و توسعه اکوتوریسم شناخته شد.

هدف این تحقیق ارائه الگوی برنامه ریزی راهبردی مقاصد گردشگری شهری شهر شیراز در چارچوب رویکرد توسعه گردشگری است. روش تحقیق از نوع توصیفی و تحلیلی مبتنی بر مشاهدات میدانی و تهیه چک لیست و استفاده از ابزارهای تحلیلی swot ,iea, qspm بوده است. در فرایند تحقیق ضمن بررسی داده ها و اطلاعات جمع آوری شده از منابع مختلف و بررسی های میدانی، مجموعه یافته ها با استفاده از ابزار swot طبقه بندی وجمع شد. جامعه آماری (گروه دلفی) در این پژوهش به دو گروه، الف) مسئولان سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، استانداری، شهرداری، شورای اسلامی شهر و ب) صاحب نظران دانشگاهی، تقسیم شده است. جهت برآورد حجم نمونه از بین گروه گردشگران از فرمول لامسدون (2002) استفاده شد. جهت بر آورد حجم نمونه از بین جامعه میزبان فرمول کوکران استفاده شده است. سپس به منظور تعیین موقعیت استراتژیک مقصد و اولویت بندی عوامل درونی و بیرونی و تعیین نوع راهبردهای چهارگانه در راستای اهداف, از ابزار ieاستفاده شد و در نهایت با استفاده از qspm اولویتهای راهبردی تعیین شد. نتایج نشان می دهد با توجه به موقعیت گردشگری شهر شیراز مطابق با خانه شماره پنج ماترس داخلی و خارجی استفاده از راهبرد بازنگری (wo) به عنوان اولویت اصلی و دیگر راهبردها در اولویت بعدی تعیین گردیده است. در راهبردهای تهاجمی، راهبرد so3 و so4 با امتیاز 3.01 در اولویت اول قرار گرفت.با عملیاتی شدن این راهبردهای تدوین شده شاهد تحولاتی پویا و توسعه پایدار کارکردهای گردشگری در شیراز خواهیم بود. بدین منظور با توجه به برنامه ریزی راهبردی کمی که به تفکیک برای انواع راهبردها (so, st, wo, wt) تدوین شده است، بهترین راهبردهای بازنگری در گردشگری شهر شیراز شناخته شده است. کلمات کلیدی: برنامه ریزی راهبردی، برنامه ریزی راهبردی کمی، مقاصد گردشگری شهری، توسعه گردشگری، شیراز

هدف پژوهش حاضر ارئه یک مدل برنامه ریزی استراتژیک توسعه اکوتوریسم در مطالعه رودخانه های استان چهرامحال وبختیاری است . روش گردآوری داده ها در این تحقیق ازنظرهدف توصیفی– پیمایشی و از نظر هدف کاربردی است جامعه آماری پژوهش شامل 5 نفر کارشناس گردشگری در سازمان مرکزی میراث فرهنگی و گردشگری استان چهارمحال و بختیاری می باشد. در تحقیق حاضر برای افژایش میزان روایی پرسشنامه مطالعات زیادی ازجمله مطالعه کتب و تحقیقات مرتبط صورت گرفته و سپس به اساتید مربوطه داده شد در این تحقیق به دلیل انکه از فرایند ahp برای تحلیل داده ها استفاده شده است از نرخ سازگاری برای سنجش پایایی استفاده شده است ومقدار نرخ ناسازگاری در تمام موارد کمتر 0/10 می باشد. تجزیه و تحلیل داده های پژوهش در دو سطح آمار توصیفی و آمار استنباطی انجام پذیرفت. از ازمون دوجمله ای جهت شناسایی نقاط ضعف ، قوت، فرصت و تهدید در گردشگری اکوتوریسم مبتنی بر رودخانه ها به عنوان مقصد گردشگری و از مدلahp جهت اولویت بندی استراتژیهایی جهت توسعه اکوتوریسم استفاده شده است و از میانگین هندسی برای ahp در خصوص میانگین نظرات استفاده شده است. بررسی های محقق نشان می دهد ضعف مدیریتی مسئولان در احیای گردشگری رودخانه ای استان چهارمحال بختیاری و عدم توجه آنها به این سرمایه ملّی و در نتیجه کوتاهی و نقصان در زمینه تبلیغات در این زمینه باعث عدم آشنایی گردشگران با جذابیت این رودخانه ها این استان شده است. همچینن کمبود امکانات اقامتی و مناسب نبودن امکانات برای طیف های مختلف علاقه مند به گردشگری رودخانه ای از جمله قواصان، ماهیگران، ورزشکاران و ... باعث کاستی هایی در زمینه جذب گردشگر شده است.چنین وضعیتی آثار نامطلوبی را به دنبال داشته است که این آثار از مطلوبیت مناطق گردشگری اطراف رودخانه ها آنها کاسته است. بررسی های میدانی محقق نشان می دهد تنوع گیاهی و جانوری مناطق اطراف رودخانه، حجم وشیب مناسب رودخانه ها چهار محال بختیاری پتانسیل بالقوه بالای این مناطق را جهت جذب گردشگر نشان می دهد که می تواند با مدیریت صحیح و ارتقاء خدمات رفاهی و اقامتی مناسب در طول رودخانه ها زمینه را جهت گردشگران طبیعت دوست، ورزشکاران، جوانان جویا هیجان و خانواده ها را فراهم آورد.

اگرچه اکثر اوقات، هدف از گردشگری دیدن و لذت بردن از مناظر زیبا، محصولات هنری، تفریح و مانند آن است، اما گاهی دیدن و تجربه کردن موضوعات سیاه (تلخ) نیز از هدف های سفر به شمار می آید. از این رو در دهه ی1990رویکرد نوینی تحت عنوان «گردشگری سیاه» در متون گردشگری مطرح شد. در این میان گردشگری جنگ از مهم ترین زیرشاخه های آن محسوب می شود که در مناطق درگیر جنگ رواج دارد. این در حالی است که ظرفیت های مناسبی از آن به دلیل آثار و بقایای هشت سال جنگ تحمیلی در ایران وجود دارد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر شناسایی عوامل موثر در ایجاد انگیزه و رضایت گردشگران جنگ است که موزه جنگ خرمشهر، به عنوان مورد این مطالعه انتخاب شده است. از این رو این پژوهش در قالب تحقیق پیمایشی صورت گرفته است. جامعه آماری این تحقیق را بازدیدکنندگان موزه جنگ تشکیل می دهند. داده های لازم با استفاده از پرسشنامه و به روش نمونه گیری تصادفی از270 بازدیدکننده، در نوروز 1393، گردآوری شده است. در این تحقیق با استفاده از نرم افزار spss.19 و آزمون فرض آماری میانگین یک جامعه (t-test)، تأثیر هر یک از متغیرها در ایجاد انگیزه و رضایت مورد سنجش قرار گرفت. در آخر با استفاده از آزمون فریدمن، متغیرها اولویت بندی گردید. نتایج حاصل، حاکی از موثر بودن تمامی متغیر های رضایت و تمامی متغیر های انگیزه به استثناء عوامل درونی در گردشگران بوده است.

این پژوهش به بررسی ارتباط بین جهانی شدن از بعد فرهنگی با تمایل خانواده ها به گردشگری برون مرزی پرداخته است. در این پژوهش سبک زندگی و تصویر مقصد به عنوان متغیرهای موثر در این تمایل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند.

هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی عوامل موثر بر موفقیت اقامتگاه های سبز از دیدگاه گردشگران بود. اکوکمپ متین آباد بعنوان نوعی اقامتگاه سبز و در عین حال بعنوان اولین اکوکمپ کویری در ایران مورد توجه طیف وسیعی از بوم گردان و دوستداران محیط زیست قرار گرفته است. از این رو اکوکمپ مزبور به عنوان قلمرو مکانی تحقیق حاضر در نظر گرفته شد. از ابزار اندازه گیری پرسشنامه برای سنجش داده ها استفاده شد و با استفاده از نرم افزار spss 16. 0و آزمون فرض آماری میانگین یک جامعه (آزمون t)، عوامل موثر بر موفقیت اقامتگاه های سبز مورد ارزیابی قرار گرفت. در نهایت، با استفاده از آزمون فریدمن عناصر اولویت بندی گردید. نتایج نشان داد که استفاده از منابع تجدید شدنی، کاهش تولید زباله، ارائه محصولات سبز، حفظ تنوع زیست بومی، میزان آگاهی و شناخت گردشگران از نوع خدمات خاص ارائه شده و فعالیت های دوستدار محیط زیست و رضایت گردشگران از این خدمات و فعالیت های ارائه شده در اقامتگاه های سبز و همچنین تبلیغات شرکت های طبیعت گردی تأثیر مثبتی بر موفقیت یک اقامتگاه سبز دارد.

در سال¬های اخیر، نگرانی¬های فزاینده¬ی زیست محیطی سبب شده است تا توجه به اکوتوریسم به عنوان نوعی از گردشگری پایدار فزونی یابد. طرح¬های حفاظتی راهی برای توسعه¬ی اکوتوریسم در بسیاری از جوامع در حال توسعه برای رسیدن به پایداری در حال پیگیری است. این طرح¬ها می¬توانند شامل برنامه¬هایی برای توانمندکردن جامعه¬ی محلی به خصوص زنان باشند، چرا که اکوتوریسم پتانسیل زیادی برای توانمندکردن و ایجاد رفاه برای جامعه¬ی محلی دارد. هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی نقش طرح¬های حفاظتی (مبتنی بر پروژه¬های اکوتوریستی) بر توانمندسازی زنان روستایی و توسعه¬ی اکوتوریسم در روستای شیب¬دراز قشم بوده است که از نظر ماهیت و روش، توصیفی - پیمایشی است و از نظر هدف، در گروه پژوهش¬های کاربردی جای می¬گیرد. جامعه¬ی آماری تحقیق، زنان روستای شیب¬دراز قشم بوده¬اند. برای گردآوری داده¬ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد که اعتبار صوری و محتوایی آن در مشورت با خبرگان دانشگاهی و گردشگری و پایایی آن با آلفای کرونباخ و همچنین روش تحلیل همسانی درونی گویه مورد تأئید قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده¬ها از مدل بارون و کنی استفاده شد. نتایج نشان داد که اجرای طرح حفاظتی بر توسعه¬ی اکوتوریسم تأثیر مثبت و معناداری (198/0β= و01/0p <) دارد و زمانی که توانمندسازی زنان به عنوان واسطه مطرح می¬شود، تأثیر طرح حفاظتی با واسطه¬ی توانمندسازی (192/0 =β و 05/0 p< ) افزایش می¬یابد. همچنین نتایج این پژوهش حاکی از تأثیر مثبت و معنادار طرح حفاظتی بر توانمندسازی آموزشی (466/0=β و 05/0> p ) و عدم تأثیر طرح حفاظتی بر توانمندسازی توسعه¬ای (115/0=β و 05/0 p>) می¬باشد. توانمندسازی توسعه¬ای و آموزشی به ترتیب با ضریب رگرسیون¬های ( 53/0 =β و 05/0>p ) و (41/0 =β و 05/0>p ) تأثیر مثبت و معناداری بر توسعه¬ی اکوتوریسم دارد.

این تحقیق در راستای شناسایی و الویت بندی عوامل موثر بر جذب سرمایه گذاری جهت توسعه کسب و کار گردشگری در منطه آزاد ارس انجام شده است. برای انجام این تحقیق دیدگاه کارشناسان و سرمایه گذاران جداگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. با توجه به این که الویت بندی عوامل موثر بر جذب سرمایه گذاری گردشگری از دیدگاه کارشناسان و سرمایه گذاران یکسان نمی باشد، این تحقیق به ارائه مدلی در خصوص عوامل موثر بر جذب سرمایه گذاری گردشگری و الویت بندی آنها پرداخته است تا با لحاظ آن بتوان سرمایه گذاران گردشگری را جذب کرد و کسب و کار گردشگری را توسعه داد.

. هدف از این مقاله امکان سنجی گردشگری روستایی در روستای قلات شیراز و شناسایی قابلیت ها و امکانات توسعه گردشگری در این روستا و همچنین معرفی روستای قلات به عنوان منطقه نمونه گردشگری در جهت توسعه روستایی می باشد. . در این پژوهش از روش توصیفی، تحلیلی استفاده شده و داده ها توسط نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شدند. امکان سنجی گردشگری در این روستا با انتخاب مهمترین عوامل موثر در توسعه گردشگری روستایی انجام شده است. به منظور بررسی سنجش امکانات و زیرساخت های روستا از 12 گویه استفاده شده است که شامل اماکن عمومی، سطح قیمت ها، پذیرایی و غذا، اطلاع رسانی و راهنمایی به گردشگران، امکانات تفریحی، جاذبه های تاریخی و میراث فرهنگی، صنایع دستی روستا، ورزش های خاص روستا، خدمات بهداشتی و درمانی، نرخ کرایه و دسترسی به روستا، سرمایه گذاری بخش خصوصی و نحوه ی تعاملات بین گردشگران و مردم است. شاخص جاذبه های روستا شامل 5 گویه جاذبه های طبیعی، صنایع و تولیدات روستایی، جاذبه های تاریخی و میراث فرهنگی، ورزش های خاص منطقه و مدل زندگی روستایی هستند. نتایج این پژوهش نشان می دهد بین امکان توسعه گردشگری در روستای قلات و جاذبه های طبیعی، آداب و رسوم و صنایع دستی مردم محلی، نحوه ی برخورد مردم محلی و امکانات مورد نیاز در روستای قلات رابطه ی معناداری وجود دارد. ولی بین امکان توسعه گردشگری و جاذبه های تاریخی و فرهنگی روستای قلات رابطه ی معناداری وجود ندارد. همچنین بر اساس نتایج تی تک نمونه ای، در روستای قلات شاخص جاذبه های گردشگری و نحوه ی برخورد مردم محلی از سطح قابل قبول بالاتر ولی شاخص امکانات و زیرساخت های گردشگری از سطح قابل قبول پایین تر است. همچنین بر اساس نتایج بدست آمده، بعدهای اقتصادی و زیست محیطی از پایداری برخودار نیست ولی بعد اجتماعی گردشگری دارای پایداری بوده است.

گردشگران فرهنگی امروزه به عنوان یکی از جذابترین بازارها برای مقاصد گردشگری مطرح میشوند چراکه نه تنها این گردشگران پول بیشتری را در مقصد صرف میکنند بلکه آنان کمتر تحت تاثیر پدیده فصلی بودن هستند. اما بازار گردشگری فرهنگی از گردشگرانی تشکیل میشود که تفاوتهای زیادی با هم دارندکه این امر با توجه به افزایش تعداد این نوع گردشگران در سالهای اخیر اهمیت بیشتری مییابد. به همین دلیل برای برنامه ریزی وبازاریابی بهتر محصولات فرهنگی پاسخ به سوالاتی از جمله گردشگرانی که از جاذبه های فرهنگی بازدید میکنند و یا در فعالیت های فرهنگی شرکت میکنند چه کسانی هستند، ویژگی های جمعیت شناسی و رفتاری آنان چگونه است و چه رفتارهای خاصی آنها را از دیگر گردشگران متمایز میکند، ضروری است. بنابراین هدف از پژوهش حاضر نوع شناسی گردشگران فرهنگی و بررسی رابط? آن با ویژگی های رفتاری و جمعیت شناسی آنان است؛ که شهرکاشان به دلیل داشتن جاذبه های تاریخی و فرهنگی فراوان به عنوان شهر مورد مطالعه دراین پژوهش انتخاب شده است .

مقاصد دیگر نمی توانند با اندیشه های سازمانی گذشته خود، که زمانی باعث حرکت بسیار سریع آن ها بوده است، ادامه حیات دهند. مسئله مهم این است که مدیران گردشگری، چگونه و در چه جهتی مقاصد گردشگری را سوق داده و توسعه دهند که به جای داشتن حالت انفعالی، حالتی فعال داشته و آینده را آنگونه که خودشان می خواهند بسازند. در این پژوهش تمرکز کار بر روی مدیریت مقصد میراث جهانی و رابطه ی این دو با توسعه ی گردشگری می باشد و اینکه کدام یک از ابعاد مدیریت مقصد تاثیر بیشتری در موفقیت مدیریت این سایت ها به منظور توسعه ی گردشگری در ایران دارد. نتایج نشان داد که بعد استراتژی مدیریت مقصد دارای بالاترین اثرگذاری و بیشترین پیش بینی کننده ی مثبت توسعه ی گردشگری در مطالعه موردی بوده، و کمترین اثرگذاری مربوط به بعد ارزیابی مدیریت مقصد می باشد. و بررسی ها نشان می دهد که تاکنون ثبت جهانی این اثر در توسعه ی گردشگری آن تاثیری نداشته است.

تحقیق حاضر به منظور بررسی الگوی ناپایدار توسعه گردشگری داخلی در رابطه با نحوه ی پراکنش سفرهای داخلی، پراکندگی و توزیع متمرکز سفر به مکان ها و مقصدهای خاص و نادیده گرفته شدن نواحی دارای ظرفیت گردشگری، انجام شد. با توجه به این که توزیع پراکنده (هم پیوند با برنامه های فرادستی و با رویکرد توسعه متوازن و نه توسعه بخشی) به عنوان ابزار هدایت گر به ایجاد تعادل و توازن مکانی و زمانی سفر در کشور، پراکنش مکانی مطلوب، باروری یکسان قابلیت های توسعه ای، تخصیص منابع و بهره مندی از ظرفیت ها و پتانسیل مناطق و مقصدهای مختلف و ... کمک می نماید.

در محیط به شدت رقابتی صنعت گردشگری، نگرانی برای توسعه پایدار گردشگری در حال افزایش است و ذینفعان گردشگری در مواجهه با این چالش، به ایجاد محصول متمایز و بازاریابی موثری که به افزایش بازده و ترویج توسعه پایدار گردشگری منجر شود، روی آورده اند در این راستا غذای محلی یک بخش اساسی از تجربه گردشگری است و به طور فزاینده ای، به عنوان بخش جدایی ناپذیر از جاذبه گردشگری جهت غنی سازی تجربه گردشگر استفاده میشود. غذای محلی به عنوان یکی از ویژه گی های متمایز کننده برای مقاصد محسوب میشود و می تواند نقش مهمی در افزایش بازدید کننده، رشد در دیگر بخش های اقتصادی و ترویج مشاغل پایدار، ایفا کند. رابطه نزدیک بین غذا و فرهنگ محلی سبب ارتقای میراث فرهنگی می شود؛ بنابراین ایجاد ارتباط بین غذای محلی و گردشگری باعث ایجاد شیوه های گردشگری پایدارتر می شود. این مطالعه با هدف بررسی نقش غذای محلی در توسعه گردشگری با تمرکز بر بازاریابی و توسعه اقتصادی در بین افراد شاغل در کسب و کار گردشگری در شهر رشت پرداخته است.