در این آزمایش به منظور بررسی تأثیر ترکیبات ضد تعرق و پوشش¬دهی خوشه بر کنترل عارضه خشکیدگی خوشه خرمای رقم مضافتی، دو آزمایش در دو سال متوالی در قالب طرح بلوک-های کامل تصادفی انجام شد. آزمایش اول به صورت محلول¬پاشی کیتوزان با غلظت یک درصد بر روی میوه خرما و پوشش¬دهی خوشه در مرحله خلال انجام شد. بر¬هم¬کنش تیمار¬های کیتوزان و پوشش حصیری تأثیر مثبتی بر طول میوه، وزن کل میوه، مواد جامد محلول داشت. کیتوزان موجب کاهش وزن هسته و افزایش نسبت گوشت به هسته گردید. در این آزمایش پوشش حصیری موجب کاهش خسارت عارضه خشکیدگی خوشه خرما شد. در آزمایش سال دوم تیمار¬ها پوشش حصیری و کائولین با غلظت¬های صفر، 2 و 4 درصد، بر روی برگ خرما بود. بر¬هم کنش تیمار¬ها موجب افزایش عرض میوه، نسبت گوشت به هسته، مواد جامد محلول و عناصر سدیم و پتاسیم میوه و سدیم راکیلا شد. کائولین 4 درصد موجب افزایش کلر در میوه و راکیلا شد. با افزایش غلظت کائولین از صفر به 4 درصد، وزن کل میوه افزایش و عارضه خشکیدگی خوشه خرما کاهش یافت. همچنین روند تغییر در غلظت عناصر غذایی کلر، سدیم، پتاسیم و کلسیم از مرحله گلدهی تا مرحله خلال در میوه و راکیلا بررسی شد که تغییرات این عناصر در میوه و راکیلا از دوره گلدهی تا دوره کیمری افزایش و سپس یک کاهش در مرحله خلال داشت. در مجموع تعرق برگی نقش برجسته¬تری در بروز عارضه خشکیدگی خوشه نسبت به تعرق میوه داشت و تیمار کائولین با کاهش دادن شدت تعرق برگی توانست شدت عارضه را تا حدی کنترل نماید.

مرکبات از میوه های نیمه گرمسیری مهم در جهان است که دارای ارزش اقتصادی بسیار چشمگیری هستند و از منابع مهم ثروت، مبادلات تجاری و اشتغال حدود 125 کشور مرکبات خیز محسوب می گردند. آفات و بیماری های زیادی تولید مرکبات را به خطر انداخته است که نماتد مرکبات (cobb (tylenchulus semipenetrans و قارچ عامل بیماری گموز مرکبات (phytophthora nicotianae) از این عوامل می باشند که هر دو بیمارگر ریشه های فیبری را مورد حمله قرار می دهند. با توجه به مضرات سموم از نظر زیست محیطی و همچنین مخاطراتی که برای سلامت انسان دارد، مصرف این نوع مواد رو به کاهش گذارده است. در راستای کاهش مصرف سموم و با در نظر گرفتن اهمیت مرکبات در ایران، این پژوهش به منظور بررسی اثر عصاره‏ های آبی دو گیاه دارویی اکالیپتوس، eucalyptus camaldulensis و آویشن شیرازی، zataria multiflora بر نماتد مرکبات در شرایط آزمایشگاهی و گلخانه ای و تعامل آن با قارچ عامل گموز مرکبات در شرایط گلخانه روی دو پایه نارنج و بکرایی انجام گرفت. آزمایش اثر عصاره ها بر نماتد در شرایط آزمایشگاه در قالب طرح کاملاً تصادفی به صورت فاکتوریل با دو فاکتور، گیاه عصاره گیری شده در دو سطح آویشن شیرازی و اکالیپتوس و غلظت عصاره در چهار سطح 8، 4، 2 و 1 درصد در مقایسه با شاهد آب مقطر، در چهار تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که عصاره‏ی هر دو گیاه در غلظت های مورد آزمایش باعث ایجاد مرگ و میر قابل توجهی در لاروهای سن 2 نماتد می شود که بهترین نتیجه مربوط به عصاره های 8 درصد اکالیپتوس و آویشن شیرازی با ایجاد حدود 52 درصد مرگ و میر لارو سن 2 بود. در این بررسی، ld50 برای عصاره های آویشن و اوکالیپتوس به ترتیب 56/8 و 15/8 درصد تعیین گردید. در آزمایشات گلخانه ای نتایج بیانگر وجود اختلاف معنی دار بین تیمارهای مختلف بود به طوری که بهترین تیمار در رابطه با طول شاخسار پایه نارنج و عصاره اوکالیپتوس، در رابطه با طول ریشه پایه بکرایی و عصاره اوکالیپتوس، برای وزن تر و خشک شاخسار، نارنج و عصاره آویشن و برای وزن تر و خشک ریشه، نارنج و عصاره اوکالیپتوس شناخته شدند. در رابطه با فاکتورهای مرتبط با تکثیر نماتد، پایه نارنج بهترین پایه و عصاره اوکالیپتوس بهترین عصاره بودند که کمترین فاکتور تولیدمثلی نماتد در تعامل با قارچ فیتوفترا مشاهده گردید.

به منظور شناسایی نماتدهای انگل گیاهی مزارع و گلخانه های خیار منطقه جیرفت و کهنوج، طی سال های 1386 و 1387، تعداد 45 نمونه خاک و ریشه از مزارع و گلخانه های خیار جمع آوری گردید. پس از انتقال نمونه ها به آزمایشگاه، شتستشوی خاک و ریشه ها و استخراج نماتدها با استفاده از روش الک و سانتریفیوژ، تثبیت و انتقال آنها به گلیسرین با استفاده از روش دگریس و جن کینز(1969) انجام گرفت. سپس از نماتدهای جدا شده به تفکیک جنس، لام های میکروسکوپی تهیه شد. پس از بررسی های میکروسکوپی، اندازه گیری های لازم و رسم تصاویر مورد نیاز، شناسایی گونه ها با استفاده از منابع و کلیدهای معتبر موجود انجام گرفت و تعداد 16 گونه نماتد متعلق به 13 جنس شناسایی گردید که عبارت اند از: aphelenchus avenae, aphelenchus isomerus, aphelenchoides bicaudatus, basiria graminophila, boleodorus thylactus, ditylenchus longimatricalis, ektaphelenchoides compsi, filenchus vulgaris, geocenamus nanus, irantylenchus clavidorus, meloidogyne javanica, meloidogyne cruciani, pratylenchus neglectus, pratylenchus thornei, psilenchushilarulus, tylenchorhynchus goffarti از بین جنس ها و گونه های شناسایی شده دو گونه aphelenchus isomerus و ditylenchus longimatricalis و جنس ektaphelenchoides و یک گونه از آن ektaphelenchoides compsi برای اولین بار از ایران گزارش می شوند. در ادامه تحقیق، به منظور شناسایی نماتدهای ریشه گرهی گلخانه های خیار منطقه جیرفت، تعداد 35 نمونه خاک و ریشه آلوده به نماتد از ده گلخانه خیار مربوط به سه ناحیه عمده خیارکاری جمع آوری گردید. در این نمونه ها علاوه بر گونه meloidogyne javanica که گونه غالب منطقه بود، گونه meloidogyne cruciani نیز جداسازی، شناسایی و پس از خالص سازی در گلخانه بر روی رقم حساس گوجه فرنگی تکثیر گردید. جهت بررسی تنوع ژنتیکی درون گونه ای آن استخراج dna هر جمعیت انجام و تکنیک rapd-pcr با ده آغازگر تصادفی و با استفاده از کیت انجام شد. پس از تجزیه و تحلیل داده ها در نرم افزار ntsys و با توجه به نتایج کلی، نشانگر rapd-pcr توانست 71 تا 92 درصد تشابه بین ده جمعیت گونه مورد مطالعه را نشان دهد

طی سالهای اخیر، بیماری بوته میری هندوانه، در مزارع جیرفت و کهنوج به صورت گسترده ظاهر شده است . به منظور شناسایی عامل بیماری و تعیین پراکندگی آن، در سالهای زراعی 75 و 76 مزارع متعددی در منطقه مورد بازدید قرار گرفت و تقریبا هیچ مزرعه ای بدون آلودگی مشاهده نشد. میزان وقوع بیماری در مزارع بازدید شده بین 10 تا 80 درصد برآورد گردید. از کشت نمونه های آلوده در محیط parph و محیط کشتهای عمومی، جمعا 29 جدایه قارچی بدست آمد. از این تعداد 18 جدایه متعلق به قارچ phytophthora drechelri (62 درصد کل جدایه ها) شش جدایه متعلق به pythium aphanidermatum (21 درصد) و سه جدایه fusarium solani یک جدایه f. oxysporum و یک جدایه ناشناخته fusarium sp. (جمعا 17 درصد) تشخیص داده شد. جدایه های p. drechsleri بدست آمده در این تحقیق همگی هتروتال بوده که 72/2 درصد آنها از تیپ سازگار a2 و 27/8 درصد از تیپ سازگار a1 می باشند. بیماریزایی تمام جدایه های قارچهای فیتوفتورا، پیتیوم، فوزاریوم در گلخانه و روی هندوانه رقم شوگربی بی به اثبات رسید. همچنین مقاومت نسبی 16 رقم هندوانه در برابر p. drechsleri تعیین گردید. بدین منظور از دو روش مایه زنی شامل ریختن سوسپانسیون زئوسپورپای طوقه و غوطه ورسازی کل گیاهچه استفاده شد. نتایج نشان داد که روش دوم (غوطه ورسازی کل گیاهچه 2 تا3 روزه) نسبت به روش اول، جهت بررسی مقاومت ارقام سریعتر و مطمئن تر می باشد. در این تحقیق ارقام کارمن، چارلستون گری، نیاگارا به ترتیب با 100، 86/6 و 80 درصد بقاء، مقاوم تا متحمل و سایر ارقام مورد بررسی از جمله شوگربی بی، پانونیا، کریمسون سویت ، که در منطقه کشت می شوند حساس تشخیص داده شدند. با توجه به نتایج این تحقیق، پیشنهاد می شود که رقم کارمن، در مناطق جیرفت و کهنوج، از نظر سازگاری با محیط و سایر فاکتورهای زراعی مورد بررسی بیشتری قرار گرفته و در صورت موفقیت آمیز بودن نتایج، جهت کشت در مناطق مذکور توصیه گردد.