هنرهای صناعی تبلور عینی فرهنگ و از جمله هنرهای کاربردی و مردمی محسوب می شوند. این میراث بشری عامل مهمی در شناساندن فرهنگ و تمدن هر سرزمین قلمداد می گردد. نوشتار حاضر پژوهشی است در زمینه تجلی هنرهای صناعی در خلعت های دوره ی قاجار. از همین رو کوشش شده است تا با بهره جستن از روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و به دست دادن شواهد تاریخی و نمونه های موجود به بررسی ارتباط هنرهای صناعی و خلعت ها به عنوان عناصری فرهنگی، در مقطعی حساس از تاریخ ایران پرداخته شود. در این پژوهش خلعت بخشی و خلعت ها به عنوان بستر و زمینه ای فرهنگی در جهت ظهور هنرهای صناعی و رشد آن ها در نظر گرفته شده است. بدین ترتیب شواهد متعدد خلعت بخشی و تصاویر موجود، در منابع این دوران مورد بررسی قرار گرفته اند. نتایج حاصل از این ارزیابی نشان می دهد که خلعت ها از بخش های متعددی تشکیل شده اند که رکن اصلی آن ها پوشاک است. هر یک از این بخش ها کاربردهای گوناگونی داشته اند. و با توجه به شأن و مقام گیرنده ی آن، و به لحاظ نفاست دارای تفاوتهای گوناگونی بوده اند. همچنین موقعیت حساس دوره ی قاجار و ارتباط با اروپاییان در عرصه های مختلف بر هنرهای صناعی و خلعت های این دوران تأثیرگذارده اند.