سیلاب های که در رودخانه ها در فصل های مختلف از سال اتفاق می افتد بوسیله پدیده آبشستگی باعث تخریب و فرسایش اطراف پایه ها و نشست پی و در نتیجه فروریختن پل را سبب می شود. قرار گیری پایه ها در مسیر جریان باعث کاهش عرض عبوری ، افزایش دبی در واحد عرض و افزایش تنش برشی در مقطع تنگ شده و در نتیجه برخورد جریان عبوری با پایه های پل که نهایتا باعث انحراف مسیر جریان عبوری از حالت طبیعی به سمت کناره های پایه ها و بستر جریان را می شود. برای جلوگیری از رخداد چنین پدیده ای راه حل های گوناگونی ارائه شده است. در این پایان نامه به بررسی وجود شکاف در پایه پل که یکی از آن راهها است پرداخته شد. 3 نوع شکاف های در نظر گرفته شده نوع یک 30میلیمتر ارتفاع و 10میلیمترعرض و نوع دو 15میلیمتر عرض و ارتفاع برابر و نوع سه دارای 5/7 میلیمتر ارتفاع و 20 میلیمتر عرض بود. همچنین شکاف ها درتراز های صفر؛3/1 و 3/2 از عمق جریان قرار داده شدند. پس از انجام آنالیز مشخص شد که هر چه عرض شکاف بیشتر، ارتفاع شکاف کمتر و تراز قرار گیری آن بالاتر باشد نتیجه بهتر گرفته می شود. در این شرایط تا 20% عمق آبشستگی از حالت ساده و بدون شکاف کاسته خواهد شد. همچنین شکاف با ارتفاع زیاد و عرض کم و تراز قرار گیری نزدیک به بستر بدترین سناریو می تواند باشد.