هنر ایران سرشار از منابع الهام برای هنرمندان است. با شناسایی و کشف دوباره هر کدام از عناصر تصویری و تحلیل آن ها،همچنین سعی در بکاربردنشان در طراحی های جدید، می توانیم هویت فرهنگی و تاریخی ایران را هرچه بهتر حفظ کنیم. با انجام چنین پروژه هایی علمی، خلاقانه و کاربردی می توان گامی موثر دراین راستا برداشت. و رابطه ای جدید بین هنرهای سنتی و مردم بنا نهاد؛رابطه ای که درحال فروپاشی است. انتخاب نقش درخت ، به عنوان نقشی که تا بحال از نظر تجسمی به آن پرداخته نشده و سینی،به عنوان زمینه ای که این نقوش فرصت حضور داشته باشند و چگونگی جایگیری نقوش درخت روی سینی ها برآمده از همین دغدغه است. برای رسیدن به این جواب که اصولا جایگاه درخت و مفاهیم آن درهنرهای ایران چیست و این نقوش درچه رتبه ای از نقطه نظر زیبایی شناسی قرار دارند، لازم بود که جستجویی گسترده برای جمع آوری هر چه بیشتر نقش درختان انجام شود. بعد از مراجعه به کتابخانه ها، موزه ها و جستجوهای اینترنتی مجموعه ای از نقوش بدست آمده که نشان می دهد بطور کلی هرچه نقش از قدمت بیشتری برخوردار باشد، از عناصر تصویری محدودتری تشکیل شده و غالبا دارای بار مفهومی گسترده تری هستند. و هرچه به زمان اکنون نزدیکتر می شوند به رئالیسم نزدیکتر و از بار معنایشان کاسته می شودو سعی در طراحی سینی ، به عنوان شئی با کاربرد روزمره،با استفاده از نقوش این درختان این مساله را ثابت می کند که هنرهای تصویری ایران می توانند منبعی غنی و کلاسی پربار برای دست اندکاران امروز هنر باشند.