این پژوهش تلاشی جهت تعیین میزان پذیرفتگی در ترجمه ی معانی منظوری در آثار ادبی مکتوب از انگلیسی به فارسی از دیدگاه مفاد (نگرش زبانی) می باشد. تحقیق مذکور بر پایه ی طبقه بندی شش دسته ای منابه (1984) و مدل بازبینی شده ی ارزیابی کیفیت ترجمه هاوس (1997)، به عنوان چارچوب های نظری تحقیق به انجام رسید. برای تحقق بخشیدن به هدف این تحقیق، مجموعه ای از داستان های کوتاه تحت عنوان "مترجم دردها" نوشته لاهیری (1999) و چهار ترجمه ی فارسی آن توسط صفار محمدی (1382)، اسلامیه (1383)، دقیقی (1385) و حقیقت (1388) انتخاب شدند. این منابع به دقت خوانده شدند و جملاتی که دارای توانش های غیربیانی یا همان معانی منظوری بودند استخراج گردیدند. با استفاده از مدل بازبینی شده ی ارزیابی کیفیت ترجمه هاوس (1997) یک تحلیل توصیفی و مقایسه ای بر روی کنش های گفتاری و ترجمه های آن ها به منظور تعیین میزان پذیرفتگی ترجمه ی توانش های غیربیانی (معانی منظوری) از دیدگاه مفاد کلام صورت گرفت. نتایج نشان داد که مترجمان فارسی زبان در انتقال معانی منظوری در آثار ادبی در جایی که فرانقش میان فردی کلام حائز اهمیت است بسیار توانمند هستند. به بیانی دقیق تر، مترجمان قادر بودند تا معانی منظوری را با پذیرفتگی 28/81 الی 91/89 درصد کل موارد در متون مقصد از انگلیسی به فارسی ترجمه کنند.