نام پژوهشگر: غلامحسین عزیزیان

روند رشد و توسعه فیزیکی شهر نور آباد در راستای ساماندهی آن
پایان نامه دانشگاه آزاد اسلامی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی - دانشکده علوم انسانی 1391
  غلامحسین عزیزیان   علی اصغر رضوانی

روند شهرنشینی و شهرسازیاز زمان شکل گیری تا کنون با فراز و نشیب های بسیار روبرو بوده است.این تغییر و تحولات از یکسو متاثر از عوامل و شرایط گوناگون زمانی و مکانی بوده و از سوی دیگر باعث ایجاد دگرگونی در شکل و شیوه شهرنشینی و شهرسازی شده است.تحقیق حاضر به دنبال پاسخ مناسب بر عوامل موثر در رشد و توسعه فیزیکی شهر نورآباد بوده و اینکه توسعه فیزیکی نیز چگونه باید باشد؟بر این اساس پس از بررسی شناخت بهینه شهر از ابتدای شکل گیری یعنی سال 1335 عوامل موثر در رشد و توسعه فیزیکی شهر نور آباد در چهارچوب عوامل طبیعی،انسانی-اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و عناصر سیاستگذاری تحلیل نموده و مشخص گردیدکه توسعه فیزیکی شهر در قالب این عوامل و بر اساس دیدگاه های سیستمی در امر برنامه ریزی شهری بوده چنان که هر یک از عوامل فوق الذکر در برهه ای از زمان به صورت جداگانه و یا همزمان در رشد و توسعه شهر نقش عمده ای ایفا کرده اند. هدف این پژوهش بررسی مباحث نظری- کاربردی رشد و توسعهفیزیکی شهر نورآباد در راستای ساماندهی آن است. روش تحقیق مشتمل بر مطالعات کتابخانه ای ? عملیات میدانی و استناد به نقشه ها ?جداول و نمودارها است که پیکره اصلی روش تحقیق در این پژوهش را تشکیل می دهد. بررسی های این پژوهش نشان می دهد که ارزش زمین ? کیفیت مسکن و دیگر فاکتورهای اجتماعی - اقتصادی و زیست محیطی اشکال متفاوتی از شهرنشینی پایدار به وجود آورده اند که در منظر محلات و مناطق مختلف شهر نورآباد به وضوح می توان مشاهده کرد. از طرف دیگر محدودیتهای توسعه فیزیکی در تمام جهات شهر همواره در فرایند ساماندهی و سازماندهی توسعه فضایی- کالبدی شهر تاثیر مستقیم داشته است. لذا با بهره بردن توامان از اصول توسعه پایدار شهری و توسعه پایدار زمین و درس گرفتن از پیشینه های معماری و طراحی شهر بومی که در انطباق با الزامات پایداری زیشست محیطی بوده اند می توان محیط کالبدی - فیزیکی شهر را به سوی انطباق هر چه بیشتر با قرارگاه طبعی اش هدایت کرد . برای انجام این کار تاکید بر سیاستهای نوزایی و باز سازرس بافتهای فرسوده شهری به جای گسترش بی رویه پیرامونی ، پرشدن فضای خالی شهر ، استفاده بهینه از کاربری های موجود شهر، جلوگیری از توسعه خطی و افقی بی رویه شهر ، اعمال سیاستهای ارتقاء کیفیت سکونت و توان مند سازی در امر مسکن محلات حاشیه ای شهر ، توصیه شده است.