نام پژوهشگر: الهام فلاح یساولی

مقایسه ی ساختار داستان های بازنویسی شده ی آذریزدی با داستان های ابداعی او
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه بیرجند - دانشکده زبان و ادبیات فارسی 1391
  الهام فلاح یساولی   مهدی رحیمی

بررسی و تحلیل آثار ادبی کودکان با توجه به تعداد زیاد مخاطبان آن و اوقات فراغت فراوان آنان بسیار اهمیت و ضرورت دارد. آثار ادبی با روش های مختلفی از جمله آفرینش، بازآفرینی، بازنویسی، گردآوری، ترجمه و... تولید می شوند. در این میان آفرینش و بازنویسی به عنوان دو گونه ی ادبی همواره مورد توجه شاعران و نویسندگان کودک و نوجوان بوده است.مهدی آذریزدی را می توان یکی از موفق ترین نویسندگانی دانست که در بازنویسی داستان های کهن و آفرینش داستان برای کودکان و نوجوانان فعالیت می کرد.مساله ی اصلی پژوهش این است که آثار ابداعی آذریزدی چه تفاوت ها و شباهت های ساختاری با یکدیگر دارند؟ ساختار داستان ها با محوریت عناصر داستانی مورد بررسی قرار گرفتند.فصل اول این رساله به تعاریف و کلیات اختصاص یافته است. در فصل دوم بررسی و تحلیل عناصر داستانی در داستان های ابداعی صورت گرفته است.فصل سوم بررسی و تحلیل عناصر داستانی در داستان های بازنویسی شده انجام گرفته است و فصل چهارم به مقایسه عناصر داستانی در داستان های بازنویسی شده و ابداعی می پردازد.نتیجه گیری در فصل پنجم پایان نامه بیان شده است. نگارنده به ارائه ی جدول، آمار و ارقام درباره ی مطالب پرداخته است تا مخاطب بتواند نتیجه را به خوبی ارزیابی کند.نتایج به دست آمده نشان می دهد که ساختار داستان های بازنویسی شده و ابداعی متفاوت هستند و محتوای آنها نزدیکی بیشتری با هم دارند. حجم داستان های بازنویسی شده ای که در این پژوهش آمده بیش از 7 برابر داستان های ابداعی است.پیوستگی اجزای پیرنگ در داستان های بازنویسی شده بیشتر رعایت شده است. تنوع شخصیت در داستان های بازنویسی شده بیشتر است. درون مایه داستان های بازنویسی شده و ابداعی به یکدیگر نزدیک است،با این تفاوت که در داستان های ابداعی مضامین دینی به چشم نمی خورد.درون مایه ی بیش از نیمی از داستان های ابداعی و بازنویسی شده ی آذریزدی به صورت مستقیم و صریح ارائه شده است. زاویه ی دید و کانون روایت در داستان های ابداعی متنوع تر است. %96 داستان های ابداعی دارای مکان مشخص و بیش از نیمی از آنها دارای زمانی مشخص می باشند اما بیشتر داستان ها ی بازنویسی شده دارای مکان مشخص و زمان مبهم می باشند.میزان گفت وگوها نزدیک به هم است. تشخص در گفت وگو ها در داستان های ابداعیو تک گویی درونی در داستان های بازنویسی شده بیشتر است.