هدف مطالعه حاضر بررسی نقش تصمیم گیری، صفات شخصیتی سایکوپاتیک و حافظه هیجانی در پیش بینی واکنش پذیری بین فردی نوجوانان دارای اختلال سلوک بود. این تحقیق همبستگی و از نوع پیش بینی بود. در این تحقیق به منظور پیش بینی، واکنش پذیری بین فردی و شدت علایم اختلال سلوک نقش متغیر ملاک و تصمیم گیری، صفات شخصیتی سایکوپاتیک و حافظه هیجانی نقش متغیر های پیش بین را ایفا می کردند. همچنین در این پژوهش از روش علی- مقایسه ای جهت مقایسه تصمیم گیری، صفات شخصیتی سایکوپاتیک، حافظه هیجانی و واکنش پذیری بین فردی در نوجوانان دارای اختلال سلوک و بهنجار استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر مقطع راهنمایی شهرستان اردبیل در سال تحصیلی 91- 90 بود(28750 = n ). نمونه پژوهش حاضر شامل200 نفر(100 نفر دارای اختلال سلوک و 100 نفر بهنجار) بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای از ناحیه دو آموزش و پرورش شهرستان اردبیل انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه علائم مرضی اختلال سلوک، مقیاس تجدید نظر شده سایکوپاتی کودکان و نوجوانان، شاخص واکنش پذیری بین فردی و آزمون های عملی تصمیم گیری و حافظه هیجانی استفاده شد. سرانجام داده های جمع آوری شده با استفاده از روشهای آماری ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چند متغیری و تحلیل واریانس چند متغیری تجزیه و تحلیل گردید. نتایج نشان داد که تصمیم گیری، صفات شخصیتی سایکوپاتیک و حافظه هیجانی، واکنش پذیری بین فردی و شدت علائم اختلال سلوک نوجوانان دارای اختلال سلوک را به طور معناداری پیش بینی می کنند. همچنین نوجوانان دارای اختلال سلوک تصمیم گیری، حافظه هیجانی و واکنش پذیری بین فردی ضعیف و میزان بالاتری از صفات سایکوپاتی را نسبت همتایان بهنجار خود نشان می دهند.