مذهب و اعتقادات مذهبی یکی از بنیادی ترین عوامل در شکل گیری زندگی بشر از زمان های گذشته تا به امروز بوده است که نقش بسیار مهمی را در جنبه های مختلف زندگی انسان ایفا کرده است. با ورود اسلام و گسترش آن در ایران نقش مذهب به خصوص در معماری و شهرسازی جلوه ی دیگری یافت. در دولتهای شیعی جلوه های مذهبی به خصوص در ساختار شهری نمایان شدند که از جمله ی آن ها می توان به کتیبه ها، کاخ ها، مساجد و مدارس که بر اساس آموزه های شیعی شکل گرفته اند، اشاره کرد. رسمی شدن مذهب تشیع از سوی شاه اسماعیل اول صفوی نقطه عطفی در تاریخ مذهب شیعه به شمار می آید؛ زیرا با رسمی شدن این مذهب نه تنها در جامعه ی آن روز ایران در زمینه های مذهبی، سیاسی و اجتماعی تغییراتی صورت گرفت بلکه در زمینه ی معماری وشهرسازی نیز دگرگونیهایی ایجاد شد که الگویی برای شهرهای دیگرگردید. در این پژوهش بر آنیم تا به بررسی نقش تشیع در تحول ساختار شهری قزوین عصر صفوی که مسلماً غالب شدن مذهب تشیع بر مذهب پیشین مردم یعنی تسنن تفاوت هایی داشت، بپردازیم. این تفاوت ها از یک سو شامل بررسی تأثیر تشیع بر ساختارشهری قزوین و از سوی دیگر تأثیر آن بر معماری شهرهای دیگر ایران می باشد.