نانوکامپوزیت های پلی پیرول و پلی تیوفن با پلیمریزاسیون مونومرهای پیرول و تیوفن با استفاده از کلریدآهن (iii) به عنوان اکسیدانت با استفاده از پایدارکننده های پلی وینیل الکل، سدیم دودسیل هیدروژن سولفونات و پلی وینیل پیرولیدون در محیط آبی و آبی / غیرآبی تهیه شدند. به منظور مطالعه خواص محصولات، میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem)، طیف سنجی مادون قرمز فوریر (ftir) و پراش اشعه ایکس(xrd) به کار گرفته شدند. تصاویر sem نشان می دهند که مورفولوژی و اندازه ذرات محصول به نوع پایدارکننده بستگی دارد و با استفاده از پایدارکننده اندازه ذره کاهش می یابد و یکنواختی توزیع ذرات افزایش می یابد. ساختمان شیمیایی محصولات با استفاده از طیف سنج مادون قرمز مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد شدت پیک ها به نوع پایدارکننده بستگی دارد. ماهیت کریستالی نانوکامپوزیت ها از روی آنالیز xrd تائید می شود. پیک های اضافی در منحنی دلیل وجود al2o3 را در شبکه های پلیمری پلیمرهای پلی پیرول و پلی تیوفن نشان می دهد. در این مطالعه اثر پلیمرهای سنتز شده و نانوکامپوزیت های آن ها بر حذف کادمیوم در محیط آبی بررسی شد. نتایج نشان می دهد پلی تیوفن و نانوکامپوزیت های پلی تیوفن عملکرد مطلوب تری بر حذف کادمیوم در محیط آبی دارند