در میان موجودات ملموس و محسوس جهان ما فقط انسان است که می تواند هویت واقعی خود را دگرگون سازد، تعالی ببخشد یا به رکود و سقوط مبتلا سازد و از خود غافل شود، روح انسانی خود را بفروشد و بیگانه شود. در این پژوهش، رابطه میان ساختار بوروکراسی دانشگاه با بیگانگی از کار کارکنان بررسی شد. برای دستیابی به هدف فوق، فرضیه های زیر طراحی گردید. 1- ساختار بوروکراسی دانشگاه با بیگانگی از کار رابطه دارد. 2- سهم هر یک از مولفه های بوروکراسی در بیگانگی از کار متفاوت است. 3- میزان بیگانگی از کار در بین زنان و مردان متفاوت است. روش این پژوهش، از نوع توصیفی- همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش کلیه کارمندان اداری دانشگاه های دولتی شهر تهران می باشد. تعداد کارمندان 15650 نفر است. حجم نمونه با مدل کوکران، با سطح اطمینان 95% (375) نفر می باشد. ابزار پژوهش، دو پرسشنامه بوروکراسی از (عدلی) و بیگانگی از کار (دین ) است. برای آزمون فرضیه های پژوهش، از تحلیل رگرسیون به روش کلی (مقیاس اندازه گیری متغیر ها فاصله ای، توزیع فراوانی نمره ها بهنجار، وجود پنج متغیر مستقل و یک متغیر وابسته) و آزمون ضریب همبستگی پاره ای و نیمه پاره ای و از آزمون پارامتری z استفاده شد. نتایج بدست آمده از این پژوهش عبارتند از: ساختار بوروکراسی به میزان 4.9% در بیگانگی از کار کارمندان تاثیر دارد. رابطه مولفه سلسله مراتب سازمانی و جهت گیری غیر شخصی در بیگانگی از کار کارمندان تایید شد. اما رابطه میان مولفه های قوانین و مقررات، تقسیم کار و تخصص و مسیر شغلی با بیگانگی از کار تایید نشد. همچنین میان بیگانگی از کار زنان و مردان تفاوت معنی داری مشاهده نشد و تقریباً بیگانگی از کار در بین زنان و مردان به یک اندازه می باشد.