این پژوهش با هدف بررسی تأثیر مداخله افشای هیجانی نوشتاری بر ارتقای مهارت های مقابله ای، شادکامی، سلامت روان و بهزیستی شخصی بیماران افسرده انجام شده است. تعداد 38 نفر (26 زن و 12 مرد) مراجعان دارای اختلال افسردگی، با تشخیص افسردگی اساسی بر اساس ملاک های تشخیصیdsm-iv و نمره افسردگی بیشتر از 11 و نمره بازداری بیشتر از 12 با دامنه سنی 20 تا 50 سال با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه شامل ?? نفر) جایگزین شدند، سپس هر یک از آزمودنی ها قبل و بعد از آموزش افشای هیجانی به کلیه گویه های پرسشنامه های افسردگی بک، مکانیزم های دفاعی، سبک های مقابله ای لازاروس - فولکمن، بهزیستی شخصی کامینز، شادکامی آکسفورد و پرسشنامه سلامت روان گلدبرگ پاسخ دادند؛ همچنین اطلاعات جمعیت شناختی و بیماری شناختی مربوط به خود را کامل کردند. پس از جمع آوری داده ها و تحلیل آنها با نسخه شانزدهم نرم افزار آماری spss، آزمون تحلیل واریانس یک راهه و نیز اندازه گیری مکرر برای بررسی تفاوت میانگین نمرات دو گروه آزمایش و کنترل به واسطه مداخله افشای هیجانی نوشتاری استفاده گردید. نتایج نشان داد در کنار دریافت داروهای ضد افسردگی، آموزش و اجرای افشای هیجانی باعث کاهش معنادار مکانیسم های دفاعی ناسازگار (بازداری، واکنش وارونه و جبران)، کاهش معنادار نمرات افسردگی، ارتقاء مهارت های مقابله ای کارآمد (رویارویی گر فعال و مشکل گشایی برنامه ریزی شده)، کاهش به کارگیری مهارت های مقابله ای ناکارآمد (فرار و اجتناب)، بهبود سلامت روان عمومی و ارتقاء بهزیستی شخصی آزمودنی های گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شد.