چکیده : هدف این پژوهش ، بررسی رابطه بین هوش هیجانی با سلامت روان وعملکرد شغلی در بهورزان استان فارس است. جامعه آماری در این تحقیق به تعداد 1553نفر بود که تعداد 306 نفر از بهورزان شاغل در خانه های بهداشت استان فارس به شیوه نمونه گیری خوشه ای با رعایت نسبت جنسی ،از هر دو جنس انتخاب شدندو برای جمع آوری داده ها ازپرسشنامه هوش هیجانی شرینگ (1999) وهمچنین پرسشنامه سلامت روان scl-25r وپرسشنامه عملکرد شغلی کارکنان ترنیک استفاده گردید. روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بودکه برای تحلیل داده ها از آزمون t ، ضریب همبستگی پیرسون ورگرسیون خطی ورگرسیون چندگانه متد گام به گام استفاده گردید. یافته های پژوهش نشان داد که بین متغیر هوش هیجانی ومولفه های آن با متغیر های عملکرد شغلی وسلامت روانی بهورزان استان فارس همبستگی معنادار ومثبت (001/0< p) وجود دارد. در مورد متغیر هوش هیجانی ومولفه های آن ، بجزء مولفهخود انگیزی، بین سایر مولفه ها(خود آگاهی،خود کنترلی،مهارت اجتماعی ، هوش اجتماعی) با نمره سلامت روان رابطه معنی دار معکوس وجود دارد . بنابراین سلامت روان ، با هوش هیجانی رابطه معنادار مثبتی دارند.و با افزایش مولفه های هوش هیجانی سلامت روان نیز افزایش می یابد. وهمچنین نتایج نشان داد که از بین مولفه های هوش هیجانی، مولفه خود کنترلی با 359/0=- beta قوی ترین پیش بینی کننده برای سلامت روان می باشد . وهمچنین از بین مولفه های هوش هیجانی تنها مولفه های خود کنترلی ومهارت اجتماعی با عملکرد شغلی بهورزان رابطه معنادار مثبتی دارند . به این معنا که با افزایش هوش هیجانی ، عملکرد شغلی نیز افزایش می یابد .وهمچنین از بین دو مولفه فوق، مولفه مهارت اجتماعی با 257/0= beta قوی ترین پیش بینی کننده برای عملکرد شغلی می باشد. بطور کلی بررسی نتایج بیان گر ضرورت توجه به ویژگی هوش هیجانی افراد در گماردن به مشاغل مختلف به خصوص حرفه بهورزی در دانشگاه علوم پزشکی می باشد. کلید واژه ها : هوش هیجانی ، سلامت روانی ، عملکرد شغلی ، بهورزان