حجم عظیم لاستیک های فرسوده با توجه به عدم تجزیه پذیری در طبیعت باعث ایجاد مشکلات زیست محیطی فراوان شده است. در سال های اخیر بازیافت یا استفاده مجدد از این مواد در صنایع مختلف بسیار مورد توجه قرار گرفته شده. این مواد بدلیل حالت الاستیک و توانایی بالا در جذب انرژی به عنوان یکی از شناخته شده ترین میراگر ها محسوب می شوند. یکی از موثر ترین روش های مقابله با نیروی های زلزله، کاهش لرزش های رسیده ناشی از آن به سازه می باشد. در این پژوهش مخلوط خاک- تراشه لاستیک های فرسوده به عنوان میراگر در زیر پی با استفاده همزمان از نرم افزار های plaxis و eera، مدل شده و تاثیر درصدهای مختلف خرده لاستیک موجود در مخلوط، ژرفای متفاوت مخلوط و سنگ بستر و نیز تعداد طبقات ساختمان به عنوان پارامترهای مورد مطالعه بر روی پاسخ ساختگاه، بررسی شده است. نتایج نشان داد این مصالح تاثیر کمی در کاهش نشست پی داشته ولی شتاب بیشینه زمین و شدت شتاب طیفی را به میزان زیادی کاهش می دهد.