نام پژوهشگر: مجید رازقیان جهرمی

شبیه سازی و ارزیابی میزان ایمنی یک مجتمع تولید سوخت هسته ای نمونه در هنگام بروز حادثه آتش سوزی
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شیراز - دانشکده مکانیک 1390
  مجید رازقیان جهرمی   محمدرضا نعمت اللهی

آتش سوزی عمدتا" به جهت ایجاد خسارات جانی برای افرادی که متاثر از این حوادث اند و خسارتهای گسترده مادی ناشی از آن مورد توجه می باشد. سایت های هسته ای به عنوان یکی از مراکز حساس و استراتژیک کشور ها که با توجه به شرایط خاص عملیاتی و ملاحظات دیگری همانند اثرات سوء زیست محیطی آلودگیهای هسته ای ناشی از بروز آتش سوزی که ممکن است در پذیرش عموم در ابقاء و گسترش این تاسیسات بوجود آید، همواره باید تحت ملاحظات خاص ایمنی در مقابل آتش در کلیه مراحل طراحی، اجرا، بهره برداری و نظارت قرار گیرند. در این پژوهش یک سایت نمونه تولید سوخت هسته ای به عنوان یک محل بالاقوه برای حوادث آتش سوزی مورد مطالعه قرار گرفته است. به منظور شبیه سازی حوادث ناشی از آتش در سایت مورد نظر این پژوهش از نرم افزار cfast به عنوان یکی از معتبرترین کدهای شبیه سازی آتش سوزی استفاده گردیده است. نخستین مرحله تقسیم بندی ساختمان ها در سایت جهت تهیه اطلاعات اولیه ورودی نرم افزار بوده است. به این منظور ابتدا سایت مورد نظر به دو ساختمان اصلی, یکی شامل دفاتر اداری و دیگری مشتمل بر خط اصلی تولید سوخت هسته ای که هر کدام دارای طبقات و کامپارتمان های مختلف می باشند طبقه بندی شده و سپس جداول ورودی های لازم برای نرم افزار در هر کامپارتمان تولید شده است. پس از اجرای شبیه سازی کامپیوتری، در هر طبقه از ساختمان خروجی های cfast مورد بررسی و تجزیه قرار گرفته و با توجه به ویژگی های آتش و همچنین مشخصات فیزیکی، معماری و کاربری آن طبقه پرخطرترین کامپارتمان در حادثه آتش سوزی مفروض و نیز بهترین راه امداد و خروج اضطراری افراد و پرسنل از آن پیشنهاد شده است. نتایج شبیه سازی نشان میدهد که سیستم موجود آشکارساز آتش اولیه مشتمل بر 5 سنسور آشکار ساز آتش در صورت بروز خطر سیستم حداقل در زمان 6/18 ثانیه و حداکثر در 7/199 ثانیه به سانحه واکنش نشان خواهد داد. همچنین در این تحقیق مدل جدیدی جهت ارتقاء طراحی سیستم مبارزه با آتش با تکیه بر افزایش سنسور ها و کاهش اثرات خطا با منشاء مشترک مشتمل بر 9 آشکار ساز آتش و دود و 5 آشکارساز حرارتی پیشنهاد و شبیه سازی گردیده و تجزیه وتحلیل شده است. نتایج نشان میدهد که سرعت پاسخگویی سیستم به حداقل زمانی 6/5 ثانیه و حداکثر 9/131 ثانیه کا هش یافته است. نتایج این تحقیق میتواند به عنوان معیار و روند انجام تحقیق ارائه شده به عنوان راهکاری در مطالعه، ارتقاء و بهسازی طراحی، اجرا، بهره برداری و نظارت بر تاسیسات هسته ای مشابه بکار گرفته شود.