بافت تاریخی و نظام شکل گیری آن، به مثابه موجودیتی که در طول تاریخ واجد حیاتی استکمالی بوده، نیازمند شرایط خاصی برای تداوم حیات خود هست. هسته تاریخی شهرها، اندک اندک عملکرد اقتصادی اجتماعی خود را از دست داده است و به دنبال آن و با جایگزین شدن ساکنانی با ویژگیهای اقتصادی اجتماعی متفاوت، معضلات کالبدی آن هم نمود بیشتری پیدا نموده است. بطوری که امروز دیگر تلاش و انگیزه ای برای نوسازی و بهسازی دیده نمی شود. در صورتی که در گذشته ای نه چندان دور یکی از مهم ترین و مناسب ترین نواحی شهر جهت سکونت شناخته می شد. شناسایی ارزش های نهفته در بافتهای تاریخی اعم از تاریخی، فرهنگی، اجتماعی و تلاش جهت تبلور این ارزشها در ساختار کالبدی بافت امروزی، نخستین گام جهت حفظ و احیاء این بافتها می باشد. اهمیت این پژوهش در این است که با شناساندن ظرفیتها و ارزشهای بافت تاریخی، تلاش می کند که جایگاه ویژه بافت تاریخی را مشخص نماید تا از دخل و تصرف غیر کارشناسی در این مجموعه جلوگیری شود. این رساله به دنبال راهکاری مخصوص برای احیای بافت با حفظ اصالت و هویت تاریخی می باشد و در صدد اهمیت دادن به ارائه راهکاری برای چنین بافتهایی در آینده می باشد این پژوهش با تکیه بر روش تحقیق مطالعه کتابخانه ای، میدانی، پرسش نامه و مصاحبه انجام خواهد شد. در مطالعات کتابخانه ای به مبانی نظری بافت، بررسی تجارب داخلی و خارجی دخالت در بافت شهری علی الخصوص چگونگی ارزیابی ظرفیتها و پتانسیلهای موجود در بهسازی بافت تاریخی و چگونگی تأثیر دادن این پتانسیلها در طراحی در بافتهای تاریخی است، که سعی می شود روندی کل به جزء را طی نماید. گذر را ابتدا در مقیاس شهر تهران به عنوان جزئی از آن مد نظر قرار داده و سپس محله عودلاجان را بررسی و نهایتاً مقیاس شناخت را به خود گذر مورد مطالعه معطوف می نماییم. برای شتاخت دقیق نمونه موردی، مطالعات میدانی از نظر کالبدی، اقتصادی، اجتماعی و ... اهمیت می یابد. همچنین برای ارزیابی ظرفیتها و پتانسیل های بافت از شیوه پرسشنامه و مصاحبه نیز استفاده خواهد شد، که با تدوین سوالات صحیح و دقیق می توان به نتایج آماری که قابل کاربرد هستند دست یافت .