چکیده در این مطالعه کمپلکس شدن لیدوکائین (ld) با هیدروکسی پروپیل بتا سیکلودکسترین hpbcd، پریلوکائین (pr) با hpbcd مورد بررسی با استفاده از تکنیک های ir، ra، dsc، nmr و ir مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تجربی نشان می دهد که ld با hpcd کمپلکس از نوع 1:1 می دهد و نمودار حلالیت آن از نوع al است و نوع برهم کنش های هیدروژنی و هیدروفوبیک توسط روش nmr و ir مورد بررسی قرار گرفت و در انتها درصد کمپلکس و ثابت تشکیل کمپلکس توسط روش gc و uv ارزیابی شد. در طیف سنجی ارتعاشی ir و raman پیک های مهم این داروها توسط روش های محاسباتی انتساب یافت که در بررسی دقیق گروه های برهم کنش کننده نتایج بسیار مفید و جالب توجه بدست آمد. هر دو روش تأیید می کند که این کمپلکس به صورت 1:1 بوده است و نحوه ی ورود دارو به داخل حلقه را مورد توجه و بررسی قرار می دهد. بررسی های دقیق تر توسط nmr انجام شد.