با توجه به افزایش جمعیت شهرها و افزایش سفرهای درون شهری، روش های کنترل تقاطع ها، به منظور کاهش تاخیر از اهمیت زیادی برخوردار است. کارشناسان امور حمل و نقل، برای عبور خودروها با کمترین تاخیر و ایجاد امنیت و آرامش برای کاربران شبکه ی حمل و نقل شهری، از وسایل کنترل ترافیک از جمله چراغ راهنما استفاده می کنند. ما در این پژوهش برآنیم که به زمان بندی چراغ راهنما بر اساس برنامه ریزی چند هدفی (چند هدف متفاوت از جمله تاخیر عابران پیاده) و دیدگاه منطق فازی (به دلیل ساده بودن و اجتناب از پیچیدگی های موجود، منعطف بودن و همچنین امکان استفاده از تجربه های کارشناسان) بپردازیم. در این پایان نامه توجه ویژه ای به قشر آسیب پذیر استفاده کننده از خیابان به خصوص عابران پیاده شده است و زمان بندی طول فاز سبز عابران پیاده و وسایل نقلیه بدون از بین رفتن هماهنگی بین تقاطع ها (تا حد امکان) با استفاده از قواعد فازی و الگوریتم ژنتیک بدست آمده است. زمان بندی چراغ راهنما در یکی از محدوده های ترافیکی شهر شیراز با استفاده از نرم افزار ترانسیت نیز از جمله مطالبی است که در این پایان نامه به آن پرداخته شده است.