هدف از پژوهش حاضر، بررسی مقایسه ای نیمرخ ساختاری و آسیب های قایقرانان مرد نخبه بود. به این منظور45 ورزشکار قایقران نخبه که شامل 15نفر از رشته کایاک، 15 نفر از رشته کانو، 15 نفر از رشته روئینگ (میانگین سنی گروه کایاک59/1± 13/20سال، قد67/4 ±80/186سانتیمتر، قد نشسته56/2 ±02/98 سانتیمتر، وزن29/10 ±37/78 کیلوگرم، سابقه ورزشی77/0 ±20/4 سال، گروه کانو با میانگین سنی86/0 ±20/19 سال، قد40/3 ±00/182 سانتیمتر، قد نشسته24/3± 13/97 سانتیمتر، وزن 29/10±37/78 کیلوگرم، سابقه ورزشی 67/0±80/3 سال و گروه روئینگ با میانگین سنی 68/1±53/22 سال، قد 16/4±80/188 سانتیمتر، قدنشسته 42/2±63/98 سانتیمتر، وزن58/5±13/81 کیلوگرم و سابقه ورزشی03/1 ±73/4 سال ) به عنوان آزمودنی در این تحقیق شرکت کرده اند. در این پژوهش آسیب های ورزشکاران با استفاده از پرسشنامه ثبت گردید و نیمرخ ساختاری قایقرانان در متغییر های کایفوز، لوردوز، اسکولیوز پشتی، اسکولیوز کمری با استفاده از اسپاینال موس و شانه نابرابر با استفاده از صفحه شطرنجی وچارت ارزیابی وضعیت بدنی نیویورک و وضعیت کتف، زانوی ضربدری، زانوی پرانتزی با استفاده از کولیس و زاویه q با استفاده از گونیا متر و arm span ، قد نشسته، قد ایستاده با استفاده از مترنواری اندازه گیری شد.نتایج نشان داد که بیشترین آسیب به ترتیب در ناحیه کمر37.77%، زانو35.% ، شانه 20% و کتف 4.44% بود، که بیشترین آسیب کمر به ترتیب در رشته کانو47.5% ،کایاک41.16% و روئینگ 11.76% و بیشترین میزان آسیب زانو در رشته روئینگ 56.25% ، کانو 25% و کایاک 18.75% وشایع ترین آسیب شانه و کتف به ترتیب در رشته روئینگ 44.44% ، کانو 33.3% و کایاک 22.22% مشاهده شد. بیشترین نوع آسیب به ترتیب شامل ضرب دیدگی 33.3% ، اسپرین 24.44% ،االتهاب وورم مفصلی 22.22% و پارگی و کشیدگی 20% گزارش شد. همچنین بیشتر آسیب ها در هنگام تمرین (86.64%) طی تمرینات داخل دریاچه و (13.34%) از آسیب ها در زمان مسابقه رخ داده است، بعلاوه بیشتر آسیب ها ناشی از حرکات تکراری و از نوع مزمن (66.66%) و (33.33%) از نوع آسیب های حاد بود. همچنین در بررسی نیمرخ ساختاری بین متغیر های کایفوز، لوردوز، اسکولیوز پشتی و اسکولیوز کمری، زانوی ضربدری و پرانتزی و زاویه q در رشته های کایاک، کانو و روئینگ تفاوت معنی داری وجود ندارد(r=0/699, r=0/853, r=0/148, r=0/537, r=0/360, r=0/726 p?0.05). بین وضعیت کتف قایقرانان تفاوت معنی داری مشاهده شد(r=0/0001 p?0.05). همچنین بین هیچ یک از متغیرهای کایفوز، لوردوز و اسکولیوز پشتی و کمری قایقرانان با متغیرهای آنتروپومتریکی قد ایستاده، قد نشسته، طول ستون فقرات و arm span ارتباط معنی داری مشاهده نشد. نتایج نشان داد که بین شانه نا برابر و همچنین وضعیت کتف قایقرانان تفاوت معنی داری مشاهده شد(r=0/003 p?0.05). بنابراین با توجه به نتایج بدست آمده به قایقرانان توصیه می شود عوامل موثر در بروز آسیب ها و همچنین ساز و کار آسیب ها را شناسایی کنند. مربیان و ورزشکاران اطلاعات لازم را در رابطه با تمرینات عمومی و اختصاصی کسب نمایند تا از بروز هرگونه آسیب و ناهنجاری های ناشی از فشار تمرینات جلوگیری به عمل آورند.