استفاده از اسیدهای آلی، از جمله راهکارهای بهبود عملکرد گیاهان زراعی و نیز کاهش مصرف کودهای شیمیایی است. به منظور بررسی اثر کاربرد اسیدهیومیک و سطوح مختلف فسفر بر خصوصیات رشدی ریشه و عملکرد ارقام بم و پیشتاز گندم (triticum aestivum l.)، آزمایشی در سال 1389 در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با 12 تیمار و سه تکرار به اجرا در آمد. عامل اول این آزمایش دو رقم گندم (بم و پیشتاز)، عامل دوم سه سطح کاربرد فسفر (سطح مطلوب فسفر در محلول هوگلند (شاهد)، نصف و دو برابر سطح مطلوب و عامل سوم کاربرد اسیدهیومیک در دو سطح (اعمال و عدم اعمال اسید هیومیک (شاهد)) بودند. نتایج نشان داد که در هر دو مرحله پنجه زنی و خوشه دهی شاخص سطح برگ در رقم بم به طور معنی داری بیش از رقم پیشتاز بود. براساس نتایج مقایسه میانگین بین رقم بم و پیشتاز از نظر وزن خشک ساقه و برگ در هر سه مرحله پنجه زنی، خوشه دهی و رسیدگی تفاوتی معنی داری وجود داشت. به طوری که در مرحله رسیدگی وزن خشک برگ در رقم بم تا 34 درصد بیش از رقم پیشتاز بود. نتایج نشان داد که بین ارقام گندم از نظر شاخص های مورد مطالعه ریشه، تفاوت معنی داری وجود دارد. بطوری که که از نظر تمامی شاخص های مورد بررسی این اندام، رقم بم نسبت به رقم پیشتاز به طور معنی داری برتری داشت. از سویی دیگر، در بین شاخص های مورد بررسی ریشه، تنها وزن تر ریشه در مرحله پنجه زنی تحت تاثیر کاربرد اسیدهیومیک قرار گرفت. با این وجود نتایج آزمایش حاکی از تاثیر مثبت کاربرد فسفر در بهبود شاخص های ریشه و دانه گندم بود. به نظر می رسد که در هنگام کاربرد اسید هیومیک می بایست ضمن مناسب بودن شرایط خاک از نظر سطوح عناصر غذایی و سایر خصوصیات فیزیکی و شیمیایی، میزان کاربرد این اسید آلی در خاک نیز مد نظر قرار گیرد.