در این پایان نامه، ساخت موضوعی و نحوه ی واگذاری حالت دستوری به سازه های اسمی آن در زبان ترکی مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا به طور مختصر به آرایش جملات و ساخت موضوعی در این زبان پرداخته شد. سپس نظام حالت دهی در این زبان به طور مفصل توصیف شد.همچنین پدیده حالت بخشی چندگانه (dom) در مورد زبان ترکی به اثبات رسید.طبق این پدیده در برخی از زبانها که دارای حالت بخشی آشکار می باشند، خصیصه جانداری،مشخص بودن و معرفه بودن، نشاندار یا بی نشان بودن مفعول را در جمله مشخص می کند. در زبان ترکی خصیصه ی مشخص بودن تعیین کننده ی نشاندار یا بی نشان بودن مفعول می باشد. به این صورت که مفعول مستقیم مشخص حالت دستوری آشکار دریافت می کند در حالی که مفعول مستقیم نا مشخص پسوند حالت نمی گیرد. علت حرکت گروه اسمی در این زبان نیز بررسی شد و این نتیجه به عمل آمد که حرکت واژگان پرسشی در زبان ترکی حرکتی موضوعی نیست و انگیزه حرکت دریافت حالت نیست در حالی که در جملات مجهول،گروه های اسمی جهت دریافت حالت به جایگاه دیگری حرکت می کنند.