میزان برداشت نفت ایران از مخازن نفتی، 15تا 25درصد است که این میزان، 10درصد از متوسط برداشت نفت در دنیا کمتر می باشد. از این رو لازم است با اعمال روش های کارآمد در جهت ازدیاد برداشت از مخازن نفت تلاش شود. به این منظور در این پژوهش، قابلیت امولسیون پایدار تهیه شده از هیبرید نانوساختارهای سیلیسیوم اکسید و نانولوله های کربنی چند دیواره برای تغییر خاصیت ترشوندگی سنگ مخزن از حا لت نفت-تر به آب-تر و کاهش کشش سطحی بین نفت(کروسین) و آب مقطر، به منظور استفاده در ازدیاد برداشت مخازن نفت مورد بررسی قرارگرفته ‏است. در این تحقیق، شش نوع هیبرید نانوساختارهای سیلیسیوم اکسید و نانولوله های کربنی چند دیواره ساخته شد و پایداری امولسیون روغن در آب آنها بررسی گردید. سیال های دو نمونه از پایداری بسیار خوبی برخوردار بود. بنابراین با استفاده ازسیال های پایدار تهیه شده، تغییرات ترشوندگی با انجام آزمون های کشش بین سطحی و زاویه تماس روی سنگ کربناته و سنگ ماسه ای ارزیابی شد. با مقایسه نتایج زاویه تماس سیال های تهیه شده و با عنایت به اشباع نمودن سنگ های مورد آزمایش با نفت مدل(کروسین) قبل از انجام آزمایش، ملاحظه می شود که با افزایش غلظت نانوذرات(2/0-0درصد وزنی)، زاویه تماس افزایش یافته است که این امر به معنای افزایش آب دوستی و به موجب آن افزایش خاصیت ترشوندگی سنگ می باشد. در ضمن نمونه هیبرید سنتز شده با روش امواج فراصوت نسبت به نمونه هیبرید سل-ژل عملکرد بسیار بهتری در کاهش کشش بین سطحی و تغییر ترشوندگی به حالت آب دوست داشته است.