همانطور که میدانیم ایران از حیث زلزله خیزی از نقاط فعال و پرخطر کره زمین محسوب می گردد و متاسفانه در صدر کشورهایی است که وقوع زلزله در آن با صدمات جانی و مالی بسیار زیادی همراه بوده است. بانگاهی به زلزله های مهم ایران طی 50 سال اخیر(از نظر تلفات جانی) اهمیت توجه را به این مقوله روشن تر می سازد] 1[. با بررسی جدول (1-1) به این نتیجه خواهیم رسید که ایران در هر ده سال با یک فاجعه انسانی روبرو گردیده است و از سویی علاوه بر زلزله های بزرگ، حتی زلزله های متوسط نیز در ایران فاجعه آفریده اند. بر این اساس طبق محاسبات، احتمال وقوع حداقل یک زلزله با برزگای 5/6 ریشتر در یک دوره 10 ساله نزدیک به 99درصد خواهد بود. این موضوع به این معناست که در آینده نه چندان دور باید منتظر خبر جدیدی از زلزله و خسارات و تلفات ناشی از آن باشیم. دراین بین با توجه به اهمیت اجتماعی، اقتصادی و سیاسی شهر تهران و واقع شدن آن در پهنه خطر لرزه خیزی با خطر نسبی خیلی زیاد و وجود تعداد زیاد گسل فعال در تهران جدول(1-2) ] 2 [لذا شناسایی دقیق زلزله و مدیریت بحران ناشی از آن همواره از الویت های پژوهشی بوده است . علل مستقیم تلفات انسانی ناشی از زلزله عبارتند از فروریزی ساختمانها، آتش سوزی ، سنگ ریزش و زمین لغزه ها، این علل تعیین کننده به ویژگی های ساختگاه های مورد نظر بستگی دارند. در این بین تلفات انسانی ناشی از فرو ریزی ساختمانها یک پدیده کلی در همه مناطق زلزله زده است. در شهر تهران شیب هائی با استعداد سنگ لغزش، فقط در کناره شمال شهر پراکنده اند، احتمال آتش سوزی گسترده نیز بسیار ضعیف است. بنابراین فروریزی ساختمان (خصوصا ساختمان های محل تجمع می باشند مانند مدارس،دانشگاه ها، ادارات و...) عامل اصلی در تلفات انسانی شهر تهران خواهد بود. بدون شک می توان با ایمن سازی فضا های خطر آفرین تلفات جانی و مالی را به حداقل رساند. ] 3[