بازگشت به خویشتن موضوعی فلسفی- اجتماعی است که ابتدا از سوی علامه اقبال لاهوری به شکل لفظ خودی و بیخودی و سپس از سوی دکتر علی شریعتی با همین عنوان مطرح شد، این مسئله که طرز تفکری روشنفکرانه و عالمانه بود باعث به خود آمدن مردم مشرق زمین و انقلاب های مختلفی از جمله انقلاب اسلامی ایران بود. اهمیت این موضوع باعث شد که به پرداختن این موضوع توسط شاعران و نویسندگان بینجامد به همین دلیل در این تحقیق برآن شدیم این موضوع را در شعر پنج تن از شاعرانِ زن ایرانی بررسی کنیم و بفهمیم که تا چه اندازه به این موضوع پرداخته اند، برای درکِ بهتر مطلب توسط مخاطبان محترم ابتدا پیشینه ای از بازگشت به خویشتن و سخنان دکتر شریعتی و نظریات علامه اقبال لاهوری بیان شده و سپس به بررسی این موضوع در اشعار خانم ها: پروین اعتصامی، فروغ فرخزاد، سیمین بهبهانی، طاهره صفارزاده و فاطمه راکعی پرداخته شده.