به اذعان بسیاری از صاحب نظران، از سال های پایانی قرن بیستم به این سو و به ویژه از آغاز هزاره سوم، عصری نو در تاریخ بشریت آغاز گشته است. تحقیقات بسیار دهه های اخیر نشان داده اند که کاربری های مهم فرهنگی از جمله موزه، درگیر بحرانند و نمی توانند مخاطب خود را تأمین کنند. یکی از عواملی که می تواند تأثیر بسزایی در به وجود آمدن این مسئله داشته باشد تغییر الگوی زندگی امروزی از صنعت به سمت دنیای اطلاعات می باشد. انقلاب تکنولوژیک جدیدی که از اواخر قرن بیستم با محوریت فن آوری اطلاعاتی آغاز شده است، با سرعتی شتابان در حال شکل دهی مجدد ساختارهای بنیادین اجتماعی و به تبع آن اثرگذاری بر تمامی پدیده های جهانی می باشد. معماری نیز به عنوان یکی از مهم ترین پدیده های اجتماع انسانی از تأثیرات انقلاب اطلاعاتی یاد شده به دور نمانده است. پیدایش سیستم های ارتباطات الکترونیکی و اطلاعاتی و ایجاد جامعه شبکه ای باعث شده مفهوم فضایی برخی کارکردهای زندگی روزمره همچون کار، خرید، تفریح، آموزش و ... دگرگون شود که این امر به نوبه خود موجب تغییر خصوصیات فضاهای معماری و ارائه تعریف جدیدی از فضا و مکان در جامعه نوین اطلاعاتی گشته است. موضوع رساله حاضر تبیین تأثیرات فن آوری های جدید اطلاعاتی بر معماری معاصر از طریق کنکاش در مفهوم فضای مجازی و رابطه آن با فضای فیزیکی است. این گونه تصور می شود که در یک پاسخ کلی اگر قرار باشد که همچنان موزه نقش خود را در تأمین قسمتی از نیازهای جامعه ایفا کند و به مکان هایی متروکه و بی کاربر تبدیل نشود، لازم است که در طراحی، توجه اصلی معمار به شناخت ویژگی های منحصر به فرد فضاهای واقعی و محیط کالبدی نسبت به فضاهای مجازی و توجه به تأثیرات عصر اطلاعات بر مقاصد عملکردی و زیبایی معماری باشد. در این راستا سعی شده با تشریح مهم ترین تحولاتی که در نتیجه استفاده از فن آوری اطلاعات در زندگی انسان ها ایجاد گردیده است، رویکردهای جدید معماری در مواجهه با ساختارها و فرایندهای اجتماعی انسانی جدید مورد ارزیابی و تجزیه و تحلیل قرار گیرد و در نهایت طراحی موزه هنرهای معاصر رشت با توجه به مقاصد معماری مورد نظر، ارائه شود.