آتش سوزی پدیده ایست که هر سازه در طول عمر مفید خود ممکن است آن را تجربه نماید. با گسترش شهرسازی های مدرن، پتانسیل خطرات ناشی از آتش سوزی و احتمال وقوع آن ها در سازه نیز گسترش یافته است. اگرچه با توجه به ضعف فولاد در برابر حرارت های بالا، آتش سوزی و حرارت در سازه های فولادی بسیار مهم تر از سازه های بتنی است لیکن اثرات آتش در سازه های بتنی نیز قابل ملاحظه است؛ لذا ساخت سازه های بتنی مقاوم در برابر آتش و کاهش اثرات ناشی از افزایش حرارت بر سازه های بتنی نیز از ارزش بالایی برخوردار است. یقیناً اولین گام در راستای کاهش خسارات ناشی از آتش بر یک سازه بتنی، رفتار سنجی آن سازه در برابر افزایش حرارت می باشد. با توجه به این مهم و از آنجاییکه ستون ها پایه های اصلی هر سازه هستند در این تحقیق رفتار ستون-های بتنی تحت حرارت آتش استاندارد مورد مطالعه قرار گرفته است. به منظور انجام این مطالعه با استفاده از نرم افزار اجزا محدود abaqus مدل اجزا محدود چندین ستون بتنی در حالات و شرایط قرارگیری مختلف، ساخته شده و اثرات گسترش آتش استاندارد بر آن ها بررسی شده است. با بررسی نتایج حاصل از این تحلیل زمان دوام هر یک از این ستون ها و همچنین میزان افت مقاومت و باربری آن ها با افزایش حرارت مشخص شده است. بر اساس بررسی انجام شده در این تحقیق می توان اینطور نتیجه گیری نمود که سختی ستون از جمله مهمترین ویژگی های ستون در حرارت های بالاست. ستون هایی که سطح مقطع بالاتری دارند نسبت به ستون های لاغرتر سطوح دمایی بالاتری را تحمل می نمایند و زمان دوام بالاتری دارند. علاوه بر این، پوشش ستون نیز تاثیر قابل ملاحظه ای در کاهش اثرات نامطلوب ناشی از افزایش حرارت (کاهش سطح باربری و افزایش تغییرمکان ستون و کاهش زمان دوام) دارد. خروج از محوریت بار نیز موجب تشدید اثر افزایش حرارت بر ستون ها می شود. مقایسه نتایج حاصله با توصیه های ارائه شده در مبحث 9 مقررات ملی در خصوص زمان دوام ستون های بتنی نشان دهنده-ی هم سویی نتایج حاصله می باشد. با این توضیح که نتایج ارائه شده در این تحقیق با توجه به حجم بالای مدل های مورد بررسی جزیی نگری بیشتری داشته و تاثیر موارد متعددی را لحاظ نموده است.