3و4-دی هیدروپیریمیدین ها به دلیل فعالیت های گسترده ای که در زیست شناختی و داروشناختی دارند، دارای کاربرد منحصر به فردی در شیمی دارویی هستند. این ترکیب ها اولین بار توسط بیجینلی سنتز شدند. وی به طور کلاسیک این واکنش را از طریق تراکم سه جزئی با کاتالیزگر اسیدی در شرایط بازروانی با حلال اتانول انجام داد. وجود پژوهش های زیادی در زمینه تغییر کاتالیزگر واکنش در سال های اخیر در واکنش بیجینلی انجام گرفته است. اگرچه اکثر این روش ها شامل زمان بلند واکنش، شرایط اسیدی محیط و دمای بالا می باشد. اخیراsio2 های متخلخل به دلیل ویژگی هائی از جمله: مساحت سطح زیاد، کانال های منظم، پایداری گرمایی بالا و اندازه منافذ آن را از خود در نوع جدیدی از کاتالیزگرهای اسید جامد نشان داده اند. ابعاد نانو این ترکیب ها در ترکیب با اسید ها ویژگی های بارزتری از خود نشان می دهند. از این رو اخیرا اسیدهای ناهمگن جامد مستقر شده بر روی سیلیکا کابردهای مهمی در زندگی پیدا کرده اند. در این پژوهش، تصمیم بر آن شد تا قلع دی کلراید تثبیت شده بر روی نانو سیلیکا به عنوان یک کاتالیزگر ناهمگن جدید در تهیه ی ترکیب های 3و4-دی هیدروپیریمیدین ها-2(h) اون/تیون استفاده شود. این واکنش طی یک سنتز تک ظرف و در شرایط ملایم با خالص سازی ساده و بازده عالی با آلدهید های آروماتیک انجام می شود. علاوه بر این کاتالیزگر واکنش بدون کاهش فعالیت آن قابلیت استفاده مجدد دارد. نانو کاتالیزگر با روش های sem، xrd وedax مورد بررسی قرار گرفت. همچنین ساختار ترکیب های تهیه شده با طیف بینی ir، 1h nmr و13c nmr مورد شناسایی قرار گرفته است.