پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه مقابله مذهبی با استرس، اضطراب، افسردگی و کیفیت زندگی مادران کودکان نارساشنوا به انجام رسیده است. در این پژوهش 55 نفر از مادران کودکان نارسا شنوا مراجعه کننده به مرکز کاشت حلزون اصفهان به روش سرشماری انتخاب و به پرسشنامه های مقابله مذهبی ایرانی، افسردگی، اضطراب و استرس dass، کیفیت زندگی (sf36)پاسخ دادند. نتایج تحلیل همبستگی نشان داد، فعالیت مذهبی با مولفه نیرو – انرژی رابطه منفی و با مولفه محدودیت روانی رابطه مثبت و معنی داری دارد. بین احساسات منفی با عملکرد اجتماعی و محدودیت روانی، درک کلی سلامت، درد، بعد روانی رابطه منفی و معنی داری وجود دارد. ارزیابی خیرخواهانه با عملکرد فیزیکی و بعد جسمانی رابطه مثبت و معنی داری دارد. مقابله منفعل و مقابله فعال با هیچیک از ابعاد کیفیت زندگی رابطه معنی داری نداشت. بین فعالیت مذهبی و متغیرهای افسردگی، اضطراب و استرس رابطه معنی داری وجود ندارد. احساسات منفی با هر سه متغیر افسردگی، اضطراب، استرس رابطه مثبت و معنی داری دارد. بین ارزیابی خیرخواهانه با افسردگی و با استرس رابطه منفی و معنی داری وجود دارد. بین ارزیابی خیرخواهانه با اضطراب رابطه معنی داری مشاهده نشد. مقابله منفعل با افسردگی و اضطراب رابطه مثبت و معنی داری دارد. رابطه بین استرس و مقابله منفعل معنی دار نبود. بین مقابله فعال با افسردگی رابطه منفی معنی دار وجود دارد. تحلیل رگرسیون نشان داد که احساسات منفی به تنهایی 2/7 درصد از تغییرات بعد روانی کیفیت زندگی آزمودنی ها را تبیین می کند. نتایج آزمون f نشان دادکه مولفه های مقابله مذهبی مدل خوبی برای پیش بینی بعد جسمانی کیفیت زندگی نیست. یافته ها نشان داد که 7/27 درصد از واریانس افسردگی آزمودنی ها وابسته به احساسات منفی آنهاست. احساسات منفی 4/15 درصد از تغییرات اضطراب آزمودنی ها را پیش بینی می کند. مولفه های دیگر مقابله مذهبی نقشی در پیش بینی اضطراب ندارند. یافته ها نشان 3/24 درصد از میزان استرس به وسیله رابطه خطی با احساسات منفی قابل پیش بینی است.