مطالعه ی نور رسیده از ستارگان، به ما این امکان را می دهد که اطلاعاتی در مورد ترکیبات، دما، درخشندگی و غیره، از سطح آن ها به دست آوریم. ولی این نورها هیچ گونه اطلاعاتی در مورد ساختار داخلی ستاره و یا منشأ تحولات و نوسانات در سطح، مثل تحولات میدان مغناطیسی، نوسانات دمایی، منشأ نور و درخشندگی به ما نمی دهند. از این رو برای مطالعه ی درون ستاره ها و بررسی ساختار درونی آن ها نیاز به ابزار و روش های دیگر داریم که به ما از درون ستاره خبر دهند. مطالعه ی نوسانات ستاره ای راهی برای پی بردن به خواص ستاره ها و ساختار درونی آن ها است. از آنجایی که ستاره مانند هر جسم سیال دیگر به دلایل مختلف دچار نوسان و لرزش در بخش ها و لایه های مختلف می گردد، با بررسی عوامل این نوسانات، می توان به چگونگی و میزان تأثیر هر کدام از این عوامل در تحول ستاره و ساختار آن پی برد. ستاره را می توان به عنوان یک سیال کروی در نظر گرفت که به دلیل یونیده بودن ذرات و داشتن میدان مغناطیسی، به عنوان یک پلاسمای کروی بررسی می شود. منشأ میدان مغناطیسی ستاره را، که نقش مهمی در تحول ستاره دارد، می توان در حرکت ذرات باردار در درون ستاره یافت. چگونگی توزیع و نحوه ی حرکت این ذرات در درون ستاره، در چگونگی به وجود آمدن و تغییرات میدان مغناطیسی بسیار مهم است. حرکت ذرات می تواند به صورت انفرادی و یا جمعی بررسی گردد. بررسی حرکت دسته جمعی ذرات را می توان با معادلات مکانیک سیالات و پلاسما تشریح کرد.