کشف نانولوله های کربنی توسط سومیو ایجیما تحول عظیمی در علم ایجاد کرد، نانولوله های کربنی با ویژگی های منحصر به فردی که دارند (مدول یانگ بالا، هدایت الکتریکی، خواص مغناطیسی و ....) می توانند کاربرد های وسیعی در صنایع مختلف داشته باشد. برای کاربردهای مختلف خواص و مشخصه های متفاوتی از نانولوله های کربنی دارای اهمیت می باشد، یکی از مشخصه ها قطر نانولوله است از این رو استفاده از بستر متخلخل رهیافتی برای کنترل قطر نانولوله های کربنی با قطر مشخص می باشد. در این تحقیق اثر بستر متخلخل بر سنتز نانولوله های کربنی مورد بررسی قرار گرفت. به منظور بررسی اثر مورفولوژی بستر از دو نوع اکسید منیزیم سبک و سنگین استفاده گردید که در سطح موثر و حجم حفره های موجود با هم متفاوت بودند نانولوله های کربنی با شرایط یکسان روی این دو نوع بستر رشد داده شدند. تأثیر مساحت سطح و تخلخل بستر با تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) و عبوری (tem) بررسی شد.نتایج حاصل نشان داد بستر اکسید منیزیم با سطح موثر بالاتر منجر به شکل گیری نانولوله هایی با کیفیت بهتر، قطر باریک تر و توزیع قطری یکنواخت تر می شود.