امروزه یکی از عوامل مهم و تأثیرگذار بمنظور فراهم آوردن اطمینان برای سرمایه گذاران و اعتبار دهندگان در جهت فعالیت های سرمایه گذار و تصمیم گیری های مالی، تهیه و ارائه اطلاعاتی است که این سرمایه گذاران را در امر تصمیم گیری های مالی و اقتصادی یاری رساند. در راستای همین هدف وجود ساز و کارهای اطمینان بخش برای سرمایه گذاران و سابر استفاده کنندگان، نسبت به کیفیت اطلاعات حسابداری مالی، با اهدافی همچون کمک به افزایش کارایی بازار سرمایه و در نهایت تخصیص بهینه سرمایه ضروری می باشد. سرمایه‏گذاران تمایل به خرید سهامی را دارند که در دوره های زمانی مختلف قادر به نقدکردن آن سهام باشند و از آنجایی که می‏دانیم سرمایه گذاران به منظور انتخاب پرتفوی خود از اطلاعات حسابداری منتشره توسط شرکت‏ها استفاده می‏کنند. بنابراین در همین راستا سرمایه‏گذاران تمایل به استفاده از اطلاعات حسابداری با کیفیت بالا دارند تا بتوانند با اطلاعات شفاف در سهامی سرمایه‏گذاری نمایند که دارای نقدشوندگی بالایی باشد. این پژوهش به بررسی رابطه بین کیفیت اطلاعات حسابداری و ریسک نقدشوندگی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته است. در این پژوهش از تعداد روزهای معاملاتی، حجم نسبی معاملات، عمق ریالی نسبی، شکاف مطلق قیمت های پیشنهادی خرید و فروش و شکاف نسبی قیمت-های پیشنهادی خرید و فروش به عنوان متغیرهای وابسته (معیارهای مختلف ریسک نقدشوندگی) استفاده بعمل آمده است. متغیر مستقل استفاده شده در این پژوهش کیفیت اطلاعات حسابداری است که برای اندازه-گیری آن از کیفیت اقلام تعهدی مدل دچو و دیچو (2002) استفاده شده است. متغیر کنترلی استفاده شده در این پژوهش اندازه شرکت (لگاریتم طبیعی ارزش شرکت در پایان دوره) است. در این پژوهش داده های 104 شرکت طی سال های 89-1384 در سطح کل شرکت ها بررسی و نتایج بدست آمده از تجزیه و تحلیل انجام شده حاکی از عدم تأثیر کیفیت اطلاعات حسابداری بر ریسک نقدشوندگی در بازار بورس اوراق بهادار تهران می باشد. لازم به ذکر است که متغیرهای پژوهش با نرم افزار excel محاسبه و سپس داده ها به صورت تلفیقی/ترکیبی در سطح کل شرکت ها با استفاده از نرم افزار eviews 6 تجزیه و تحلیل شده است.