مسئله ی کارکرد در ظروف سفالین، بی هیچ واسطه ای قابل مشاهده است. ارتباط اساسی میان فرمِ ظروف و کارکرد آنها، مبین عینی این موضوع می باشد. علی رغم تعاریف و رویکردهای متعدد و متفاوت به هنر اسلامی و همچنین اهمیتِ پرداختن به موضوع کارکرد سودمند در آثار اسلامی، کمتر با تعاریفی مواجهیم که به این وجه عینیِ آثار رغبت نشان دهند. به همین دلیل با مطالعه ی نقد ساختارشکنی که بر مبنای شناسایی وجوه وابسته به امور متافیزیکی در یک موضوع و بی اعتبار نمودن آنها در جهت به تعادل رساندن ساختار، استوار است، سعی خواهد شد تا وجه کارکرد ظروف سفالین سلب شود. لذا با توجه به اثر محور بودن پروژه ی حاضر، سعی می شود تا واسازیِ کارکرد از ظروف سفالین از طریق تغییر در فرم ظروف و برخی دیگر از ویژگی های بصری آنها، به این دلیل که نمود آن عینی و قابل مشاهده است، انجام گیرد.