به گواه یافته های تحقیقات انجام شده تاثیر فرصت تمهید بر پیچیدگی و روانی گفتار با تاثیر مبادله ای بین صحت و روانی و یا بین صحت و پیچیدگی گفتار همراه است. ایجاد تعادل بین صحت دستوری و روانی گفتار دغدغه ای مهم در محیطهایی است که انگلیسی بعنوان یک زبان خارجی تدریس میشود. لذا تحقیق حاضر به بررسی تاثیر آموزش راهبردهای روانی گفتار در چارچوب فرصت تمهید حین انجام تکلیف و مقایسه آن با آموزش راهبردهای صحت دستوری گفتار در چارچوب فرصت تمهید قبل از انجام تکلیف بر صحت دستوری و روانی گفتار زبان آموزان ایرانی می پردازد تا دریابد کدام روش منجر به گفتار متعادل تری از نظر صحت دستوری و روانی میشود. در این راستا 60 زبان آموزان ایرانی به طور تصادفی به دو گروه فرصت تمهید قبل از انجام تکلیف ( گروه اول) و فرصت تمهید حین انجام تکلیف ( گروه دوم) تقسیم شدند. همگنی اولیه گروه ها از لحاظ دانش زبان انگلیسی و صحت دستوری و روانی گفتار از طریق دو آزمون pet و روایت شفاهی (oral narration) بررسی شد. سپس محقق با اسثفاده از یک آزمون شفاهی تکلیف مدار (pre-test) صحت دستوری و روانی گفتار زبان آموزان را (برای گروه اول در چارچوب فرصت تمهید قبل از انجام تکلیف و برای گروه دوم در چارچوب فرصت تمهید حین انجام تکلیف) قبل از انجام آموزش سنجید. در مرحله بعد طی چهارده جلسه به هر دو گروه راهبردهای بهبود صحت دستوری گفتار (برای گروه فرصت تمهید قبل از انجام تکلیف) و راهبردهای بهبود روانی گفتار (برای گروه فرصت تمهید حین انجام تکلیف) آموزش داده شد. بعد از اتمام آموزش هر دو گروه در یک آزمون شفاهی تکلیف مدار (post-test) شرکت کرده تا مجددا صحت دستوری و روانی گفتار آنها سنجیده شود. طبق نتایج بدست آمده از طریق آزمون t مستقل هر دو گروه بعد از دریافت آموزش گفتار متعادلی تولید کردند اما عملکرد گروه فرصت تمهید قبل از انجام تکلیف در آزمون شفاهی تکلیف مدار( (post-test از لحاظ صحت دستوری و روانی گفتار بهتر از گروه فرصت تمهید حین انجام تکلیف بوده است. یافته های این تحقیق کمک شایانی در جهت بهبود مهارتهای گفتاری زبان آموزان خواهد کرد.